“Öğrencilerimin hayatına dokunacak sözler söylemeyi çok isterdim.

İsterdim ki her birine benden hatıra kalacak, onların hayatına yön verecek hatta en büyük değişimi yapacak sözler söyleyeyim.”

Böyle bir derdim var tartışmak istediğim, demeden önce kendi nefsimi hesaba çekip empati kurmak iyi bir başlangıç olur.

Aradan onca yıl geçmiş olmasını aklımızın kıyısında tutarak sormak isterdim kendime: “Lise hayatı boyunca hangi hoca(lar)dan ne öğrendin?”

Hatırladıklarım- hatırlayamadıklarım; ismini bildiğim- bilemediğim; bir davranışını, bir sözünü unutmadığım veya sesini dahi anımsamadığım kaç hocanın önünde ders dinledim kim bilir.

İsimlerini sıkça andığım ya da zaman zaman bir cemiyette gördüğüm değerli hocalarımın kıymetini yeterince bilemediğimi itiraf edebilirim.

Derslerinde biz öğrencilerine konu anlattıran, matematiğin zor soruları ile çapımızı ölçen, kitap hediye ederek okutturan, okul için hazırlanan tiyatro biletlerini dükkan dükkan gezdirerek sattıran, bizi Oylat'a götüren,

yeşil sahalarda bizimle top oynayan, cuma hutbelerinde görev yaparken bizden daha çok heyecanlanan, hafta sonları Kur'an-ı Kerimi yüzünden dinleyen, “Bunlar, taşı sıksa suyunu çıkarır " iltifatını bize ikram eden,

evlerine davet edip hizmet eden, bir sohbet sonrası arabasıyla evimize kadar bırakan ve daha ismini/ yaptıklarını sayamadığım birçok hocamızı gönülden selamlıyor; vefat edenlere rahmet, hayatta olanlara uzun ömürler diliyorum.

Şimdi kendime bakarak, daha doğrusu, öğrencilerim üzerinden kendimi izlemek isterim.

Acaba sınıfın duvarlarını aşan, kitabın yapraklarından taşan, uzun menzilli cümlelerim/nasihatlerim bir sofra başında konuşuluyor mudur?

Dağ gibi sağlam bir mantık üzerine oturttuğum, ilhamını vahiyden aldığım ve ciğerimden koparıp sarf ettiğim cümlelerim WhatsApp gruplarında paylaşılıyor mudur acaba?

Yeterlilik bileşik fiilinin olumsuzunu barındıran bir örnek kelimeyi tahtaya yazıp (mesela gelemedim) "Bu sorular sınavda gözünüzden kaçar, dikkat edin gençler!" uyarımla böylesi soruları çözdüklerinde bana hayal aleminde teşekkür ederler mi acaba?

Sert görünüşlü simanın ardında samimiyet dolu bir yurekle tanıştıklarını itiraf ederler mi acaba?

Her hocanın yapabileceği fedakarlığın yanına benimkini de koyabilirler mi?

Hayatlarında yepyeni ufuklar açmak için uydurduğum İnegöl’de beş konferansa giderseniz sözlüden 100 vereceğim; çok amaçlı salonda şiir okuyana tam puan vereceğim, cümlelerimi hatırlarlar mı acaba?

(DEVAM EDECEK İNŞALLAH!)

AHMET TAŞTAN