Geçtiğimiz günlerde gazetemizde bir haber yayınladık; Fatih Camii'nin çevre duvarları yıkılıyor ve orada bir düzenleme yapılıyor. Projeyi de yayınladık. Çok güzel bir proje olduğunu düşünmüştüm.
Ama daha sonra yaşadıklarım, İnegöl'de hiçbir caminin bahçe duvarlarının yıkılmaması gerektiği fikrini oluşturdu bende.
Biliyorsunuz, İshak Paşa Camii'nin çevresi düzenlendikten sonra, İshak Paşa Camii'nin bahçe duvarları kaldırıldı.
Peki, bahçe duvarı kaldırıldıktan sonra orası daha mı güzelleşti?
Maalesef, İshak Paşa Camii'nin bahçesinin eski sakin ve güzel halini arar olduk.
Bahçe: motorsiklet, bisiklet, hatta araç trafiğinin yoğun yaşandığı yol geçen hanına döndü.
Her caminin müştemilatı vardır, bahçede ona dahildir, cami avlusu da o manevi duyguyu yaşatan unsurları taşır.
Bahçe duvarlarının kalkması caminin daraltılması demektir, insanların zamanla o Kutsal iklimi kaybetmesi demektir.
Özellikle cami cemaati olan birisi olarak söylüyorum, birçok caminin çay ocakları dolup taşıyor. Kahve ve kafelere gidemeyen insanlar cami kahvelerini tercih ediyorlar; bu da caminin dışının içinden daha kalabalık olmasına sebep oluyor.
Cami cemaatinin dışında, dışarıda oturan insanlar, namaz kılanların içeride huzurlu namaz kılmasına engel teşkil edecek gürültü kirliliğine sebep olabiliyorlar.
Cami dışından içeriye kadar gelen küfürleşmeler, bağrışmalar, çağırışmalar, atılan kahkahalar, çalan telefonlar, insanı rahatsız edecek şekilde yüksek sesli konuşmalar vesaire...
Bunlar özellikle namaz vakitlerinde bir hayli fazla oluyor. Camilerin mahremiyetini koruyamıyoruz, yani bir ibadethane ağırlığı kalmıyor camilerin.
İnsanlar için sıradanlaşan mekanlar halini alıyor cami. Bu anlamda görüşüm şudur: camilerin duvarları yıkılmasın, camilerin çay ocakları namaz vakitlerinde kapalı olsun ve camilerin mahremiyetlerine artık dokunulmasın.
Bu tamamen benim şahsi fikrim; İnegöl'deki camilerin hiçbirinin duvarının yıkılmamasını ve hiçbirinin meydan olarak halka açılmamasını istiyorum. Tabii, bana katılanlar da vardır, katılmayanlar da vardır.
İnsanlar camilerin bahçesinde oturmasınlar mı? Otursunlar ama o mabedin varlığına saygı duysunlar, cami avlusu çekirdek çitleme, sigara içme yada kadınlar matinesi yapma yerine dönmesin.
Namaz kılsınlar, yada namaz kılanlara saygı duysunlar , öyle otursunlar. Kimsenin başkasının ibadetini engellemeye, başkasının ibadetindeki motivasyonunu bozmaya hakkı yok.
Peki bunu neden yazdım?
Dün akşam bir cami bahçesinde yatsı namazına girmeden önce bir olay yaşadım ve onun üzerine yazmak ihtiyacı hissettim.
4-5 tane genç arkadaşımız, 13-15 yaş arasında, ellerinde telefonları caminin bahçesinde oturmuşlar, PUBG oynuyorlar. Tabii, PUBG oynarken birbirlerine çok ağır küfürleri ve yüksek sesle birbirlerine hitap etmelerinden dolayı orada oturan arkadaşlardan birisi rahatsız oldu.
"Ne biçim konuşuyorsunuz, neden bu kadar bağırıyorsunuz, insanlar namaz kılıyor falan?" derken, oradan gençlerden birisi, Polat Alemdar edasıyla "Sen kimsin kardeşim, sen bize karışamazsın" dedi önce.
Sonrasında cami derneğinin çaycısı uyardı. "Sana ne ihtiyar?" dediler, amcayı başlarından uzaklaştırdılar. Tabii, bu arada o abi dayanamadı, o gençlerden birisini, kendisine sürekli "Sen kimsin, dayı sana ne? Biz burada istediğimizi yaparız" diyen gençlerden birisini, yanına çağırdı. Kulağını minik bir çekti ve sonrasında genç itiraz etmeye devam edince, herhalde abi dayanamadı, ona bir tokat attı.
Tabii, sonra ortalık karıştı. Biz namaza girdik, namazdan çıktığımızda çocuğun babası, mahalleden birkaç insan daha gelmiş, çocuğa tokat atan ağabeyi bekliyor.
Bu gençler tabii ki gelsinler, camide otursunlar, caminin bahçesinde otursunlar ama oyun oynamak ve birbirlerine sövmek için gelip orada oturmasınlar.
Cami cemaati de artık huzur içerisinde camide namaz kılsınlar. İnegöl'de hiçbir caminin bahçe duvarları yıkılmasın. İlle de camilere bir şeyler yapmak istiyorsanız, kadınlar için daha düzgün abdest alma yerleri , kadınlar için namaz kılma yerleri ayarlayın, camii lavabolarının temizliği için görevliler ayarlayın ….
Camilerin duvarlarına ve avlularına karışmayın Lütfen!
ÖZGÜR YILDIRIM
