ÖLDÜ BİLİN BENİ SİZ
Son zamanlarda iyi değildi hiç halleri
Artık yolun sonuna geldi bilin beni siz
Sanki titrer olmuştu parmakları elleri
Hicranlarla bağrını deldi bilin beni siz.
Aylar haftalar yıllar her bir an ağlıyordu
Çıktı çıkmak üzere özge can ağlıyordu
Güldüğüne bakmayın içi kan ağlıyordu
İki gözü daima seldi bilin beni siz
Hatırı yıkılmıştı hayalleri hep talan
Yoktu arayıp soran kapısını bir çalan
İçin için yandığı ateşlerden tek kalan
Topu topu bir avuç küldü bilin beni siz
Bahara hasret kaldı bitmek bilmedi güzü
Ne itirazı vardı ne söyleyecek sözü
Beti benzi atmıştı solmuştu atık yüzü
Vahasını yitirmiş çöldü bilin beni siz.
İçin için tükendi günden güne soldu da
Kahrından saçlarını tutam tutam yoldu da
Kırıldı bin yerinden parça parça oldu da
Rüzgârını affeden daldı bilin beni siz.
Yıkılıp dizlerinin üzerine düşmüştü
İflah olmaz bir hasret yarasını deşmişti
Suratına hazin bir ifade yerleşmişti
Buruk bir tebessümle öldü bilin beni siz.
BENİ ÖLDÜRDÜM
Ne hayal bıraktım ne gözümde düş
Yarını öldürdüm dünü öldürdüm
Gökyüzüm kararmış yıldızlar sönmüş
Geceyi öldürdüm günü öldürdüm.
Bendini yıkmış bir isyankâr seldim
Köprüleri yıktım setleri deldim
Yaşanmış ne varsa hepsini sildim
Birini öldürdüm bini öldürdüm.
Hicrandan bilindim dertten soruldum
Belki tükenmiştim belki yoruldum
Kendi kurşunumla kendim vuruldum
Ruhumu öldürdüm canı öldürdüm.
Dinmeyi bilmedi bağrımda sancı
Kaybettim sevdaya aşka inancı
Kaldırdım edebi attım utancı
Şerefi öldürdüm şanı öldürdüm.
Aşkın ile yanan közüm kalmadı
Yeminim kalmadı sözüm kalmadı
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı
Vuslatı öldürdüm seni öldürdüm.
Öyle bir cinnetti öyle cinayet
Öldürdüm öldürmek çareyse şayet
Son nefesi verdim bitti nihayet
Ben içimdeki o beni öldürdüm.
Hasan Hüseyin YILMAZ
