ŞEHİRDEN NE İBRET ALMIŞ KÖYÜMDE
Yolsuzluk yol bulmuş sarmış her yanı
Kalplere hasetlik dolmuş köyümde
Bunca duyarsızlık bozar insanı
Bencillik diz boyu olmuş köyümde

Tarladan tarlaya yol bulamazsın
Hak hukuk düşünen kul bulamazsın
Hakkı koruyacak el bulamazsın
Vicdanlı yürekler solmuş köyümde

Labirent misali çitler, çeperler
Hangi düşman için telden siperler?
Yol kapatıp, yol kesmede süperler
Kul hakkı ihlâli bolmuş köyümde

Mezarlıklar şahsi mülke katılmış
Bin yıllık kilise bile satılmış
Herkes kendi çıkarına tutulmuş
Bencillik teveccüh bulmuş köyümde

Müslümana eziyetin adı bu
Dostluğa verilmiş kabak tadı bu
Bu fermanı yazan, hangi kadı bu?
Yol kesmek, artık bir zülmüş köyümde

Komşu sağır, komşusunun derdine
Söz geçmiyor yiğidine merdine
Atıverip tel örgünün ardına
Zulme balyoz olan, kolmuş köyümde

İnsan ne yaparsa kendine yapar
Amel defterini şer ile kapar
Herkes için bir gün kıyamet kopar
Kullar gaflete mi dalmış köyümde

Dünya malı sağ kullara özeldir
Fani dünya paylaşınca güzeldir
Her yeşil yaprağın sonu gazeldir
Ne kullar yaşamış ölmüş köyümde

Mevlanın mülkünü onun kuluyla
Paylaşa bilirsen ikram yoluyla
Cennette mekânın olur haliyle
Kullar bu sınavdan kalmış köyümde

Fani dünya hangi kula yar olmuş
İnsan oğlu iyilikle var olmuş
Kötülüğün sonu ahüzar olmuş
Bunları kaç kişi bilmiş köyümde

Faniden bakiye bir çöpü dahi
Alıp ta götürmek imkânsız. Sahi
Mülkün tek sebebi Lütf-u İlahi
Kul, kendini malik sanmış köyümde

Muhtara, heyete davetim olsun
Bu yanlış işlere bir çözüm bulsun
Arazinin yolu hep açık kalsın
İdare, çayıra salmış köyümde

Kırgınım, üzgünüm ve öfkeliyim
Herkes akıllı da ben mi deliyim?
Alem nefret etse, ben sevmeliyim
Dilimden dökülen balmış köyümde

Eminim adalet vicdana yârdır
Şehirde yaşadı köylü yıllardır
Yolsuz yer olur mu? Nerede vardır?
Şehirden ne ibret almış köyümde

KİBİR

Meleği, şeytana döndürür kibir
Solar cevherinde parlayan o nur
Böbürlenmek niye? Sonumuz kabir
Tevazuda saklı hakiki onur

Mevla nur üflemiş kilden sineme
Sor Adem babama, Havva anneme
Kibirli, sonunda narı cehenneme,
Tevazu sahibi cennete konur

Yakayı kaptırıp nefsin eline
Sürükleniyoruz küfrün seline
Kul dönüp bakmadan aciz haline
Haddini aşmayı marifet sanır

Ayetle sabittir Hakk'ın sesiyle
"Tilke hududullah" ifadesiyle
Yaradan'ın külli iradesiyle
Cüzzi iradeye koyduğu sınır

EMİN YILDIZ