Denizlerden engin göklerden yüce
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.
Sensin bu sarayın sahibi ece
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Gizlidir sırrına herkes eremez
Yasaktır başkası sevgi deremez
Tek sana aittir kimse giremez
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Akan sular durur aşkınsa konu
Heyecandan titrer sesimin tonu
Ancak sana varır bu yolun sonu
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Uykuya sığmayan rüyalar gibi
Tadına doyulmaz hülyalar gibi
Gizi çözülmemiş dünyalar gibi
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Aşkınla örülmüş koskoca yapı
Bir tek gözlerine açılır kapı
Sonsuza dek senin adına tapu
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Gam çöker dumanlı dağ başı olur
Sellerce çağlayıp gözyaşı olur
Halini bildirmez sır taşı olur
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Açarı sendedir kimse çalamaz
Senden bir başkası sahip olamaz
Kimse dolduramaz kimse alamaz
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

Pırıl pırıl akan pınardan berrak
Lekesiz tertemiz sütten daha ak
Kalbin aynasıdır gözlerime bak
Gönlümde öyle bir yerin var ki yar.

AKLINDAN ÇIKMASAM GÖNLÜNE DÜŞSEM

Mehtabın koynunda yaşıyor gibi
O siyah saçının teline düşsem.
Mutluluktan dolup taşıyor gibi
Omzundan salınıp beline düşsem.

Bir his ki uymuyor hiçbir biçime
Sevinçten sığmıyor içim içime
Kırlarda yürüsem, uzansam çime
Bir coşkun duygunun seline düşsem.

Göz göze diz dize biz bize olsak
Feleğin elinden bir gece çalsak
Tepeden tırnağa aşk ile dolsak
Senle bir yangının külüne düşsem.

Ne çıkar gönlümün sesine uysam
Murada ermenin hazzını duysam
Zülfüne dolaşsam kokuna doysam
Bir sabah seherin yeline düşsem.

Razıyım uykumu bölüşlerine
Can kurban adarım gelişlerine
Gamzen tutsak etse gülüşlerine
Aşkına ram olsam, eline düşsem.

Düş gibi yaşasak haftayı ayı
Sermest olsak ateş sarsa bacayı
Sen de benim kadar yaksan abayı
Aklından çıkmasam gönlüne düşsem.

Hasan Hüseyin YILMAZ