İNEGÖL’DE MAZİDEKİ EVİM
İki katlıydı evimiz, içeriden merdivenli.
Şimdi dubleks ev mi ne diyorlar bu yapılara.
Cankurtaran sokağının tam karşısında.
Sefa sokağının da tam ortasında.
Çok sefasını sürmüştüm bu Sefa sokağının.
En güzel yıllarımı yaşamışım orada.
Düşündükçe çocukluk anılarımın.
Cilli oynadım, çember çevirdim, ip atladım, top koşturdum.
Tahta tekerli kaykayla sörf yaptım tozlu taşlı yollarda.
Öyle büyüktü ki arka bahçemiz ve de ağaçlar.
Dalların arasında kaybolurduk hep biz çocuklar.
Armutlar, elmalar, kızılcıklar, parmak gibi dutlar.
Yeşilin mavi ile sırdaş kardeşliği gibi.
Sarmıştı evimin dört yanını, doğanın güzelliği.
Cankurtarandı gerçekten sokak başı çeşmesi.
Evlerinde çeşmesi olmayan fakir fukaranın.
Göremezdi başka kimse bizden daha iyi.
Karşımızdaki sokakta olup bitenleri.
Kim kimin tavuğuna kış demiş, kim eve geç gelmiş.
İki katlıydı sokağın karşısındaki evimiz.
Ve o evin bahçesinde.
Ambaloz çiçekleri yetiştirirdi rahmetli annemiz.
İsmini kendisinin koyduğu, adını bilmediğimiz.
İki de ağabeyim vardı üç kardeştik hepimiz.
Satıldı bu güzel ev, sahip olamadık hiçbirimiz.
Yıllar yüzleri eskitir, yaşlarda yılları.
Yollar yoldakileri özler, yoldakiler de sizleri.
Çok yıllar oldu, ayrı düştük birbirimizden.
Bir gün yolumu düşürdüm göreyim diye senin yoluna.
Elbet haklıydın, tanımadın beni geldin görmemezlikten.
Şimdi Sefa sokağın sefasına başkaları dalmış.
Mazideki güzel evim, artık hatıralarda kalmış.
10.04.2009
ATA ŞEHRİM İNEGÖL
Uludağ’ın eteğine yaslanmıştır burası.
Köklerini soruyorsan Osmanlıdır atası.
Köfte ile mobilya halkının geçim parası
Dürüst, çalışkan ve ağırbaşlıdır insanları.
Sanayiden duyulur tak tak çekiç sesleri.
Alnından süzülür işçilerin emek terleri.
İnce hesapla yapılır evimizin süsleri.
Modef ile markalaştı İnegöl mobilyaları.
Bütün ilçe halkının aynıdır damak zevkleri.
Dünyada meşhurdur şıra, piyaz ve köfteleri.
Boldur şeftalisi, cevizi ve kestaneleri.
Mis gibi kokar sımsıcak susamlı simitleri.
Varsa insanoğlunun romatizmal ağrıları.
Allah’ın bize lütfudur Oylat Kaplıcaları.
Eşsiz güveçleri, köfteleri, kebapları, piyazları, şıraları.
İçersen şifa olur Kınık Maden Sodaları.
Güzel belde, şirin ilçe, benim şehrim İnegöl’üm.
Uzakta da olsan hep seninle birlikte şu gönlüm.
Ana kucağım, baba ocağımdır ah İnegöl’üm.
Havasını, suyunu, toprağını hep özlerim.
01.04.2009
MEHMET KARAKAFA
TURHAN ŞAHİN'İN İNEGÖL ŞİİRLERİ isimli eserinden düzenlenip yayına hazırlanmıştır.
Kaynak: gencgazete.net
