Ne diye kana kana aşk meyi içiyorsun
Budala gönlüm benim seni seven var mı ki?
Bir şiir bir şarkıyla kendinden geçiyorsun
Budala gönlüm benim keder sana kâr mı ki?
Gözyaşını gizledin için için kanadın
En sonunda kırıldı işte kolun kanadın
Elalemin dilinde divane olmuş adın
Budala gönlüm benim sakladığın sır mı ki?
Bir kere güldüğümü gören olmaz bir ayda
Feleğin insafı yok aşk denilen olayda
Can çekişe çekişe her gün ölmek kolay da
Budala gönlüm benim unutması zor mu ki?
Çırpınıp duruyorsun takıldığın oltada
Çıkmaz sokaklardasın geldiğin bu noktada
O kadar bîçaresin işte her şey ortada
Budala gönlüm benim iki gözün kör mü ki?
Kapılıp gitmiş ömür zaman denilen çarka
İyi bak aynalarda artık görünen farka
Yolun öbür yarısı; yaşım dayanmış kırka
Budala gönlüm benim saçımdaki kar mı ki?
Kaç zamandır uykuyla açtın benim aramı
Hangi sabah ak etti söyle bahtı karamı
İflah olmaz bir derde dönüştürdün yaramı
Budala gönlüm benim yar sandığın yar mı ki?
Hasan Hüseyin YILMAZ
BUGÜN
Hicran yudumladım hasret meyinden
Efkârım kadehe döküldü bugün.
Sırtımdan vuruldum bir de beyinden
Üstüme kurşunlar sıkıldı bugün.
Kadehler şişeler çare olmadı
Çile tükenmedi dert kaybolmadı
Dolusu almadı boşu dolmadı
Diktiğim yamalar söküldü bugün.
Sensiz asır gibi geçti tüm aylar
Birleşmedi bizi ayıran raylar
Sarsıla sarsıla kırıldı faylar
Enkazım öylece yıkıldı bugün.
Kendimi kaybettim çıldıracaktım
Üst üste ard arda sigara yaktım
Gözümde yaşlarla resmine baktım
Boynum bir kez daha büküldü bugün.
Hüznümü kahrımı zor gizliyorken
Herkesten kaçacak yol izliyorken
İpek saçlarını çok özlüyorken
Ellerim çarmıha çakıldı bugün.
İçimde gittikçe büyüdü elem
Yaramı günbegün dağladı çilem
Tutuştu sayfalar kül oldu kalem
Bütün şiirlerim yakıldı bugün.
Açtığın yarayı neyle kaparım?
Hangi yöne hangi yola saparım?
Sensiz nasıl yaşar, nasıl koparım?
Aklıma gidişin takıldı bugün.
Hasan Hüseyin YILMAZ
