Fransız şair Paul Eluard bir kadına aşık olur. Kararlıdır, onun için bir şiir yazacaktır. Paris kafelerinde otururken cebinden çıkardığı kağıtlara hep o şiiri yazar. Uzun bir şiir olacaktır bu. Dörtlüklerden oluşacak ve şiirin son dizesinde o çok sevdiği kadının adı olacaktır.
Bu sırada Naziler Paris'i işgal eder. İkinci Dünya Savaşı yaşanmaktadır. Şiiri yazmaya devam eder ama bakar ki her yerde baskı, zulüm, işkence, tutuklamalar, sokaklarda şiddet gören, öldürülen insanlar.. Çok sevdiği ülkesi ve kenti işgal altındadır. Şiir biter ama son dizeye sevdiği kadının ismini yazmaya gitmez bir türlü eli. Çok ister ama yazamaz.. Onun yerine o sırada aşk'tan daha da tutkuyla istediği şeyi yazar:
Zülfü Livaneli bu şiirden çok güzel bir şarkı yapar. "Ey Özgürlük" diye. Konserlerinde çok istenen, herkesin coşkuyla dinlediği bir şarkı.
LIBERTE / ÖZGÜRLÜK
Okul defterlerime, Sırama ağaçlara, Kumlar kar üstüne
Yazarım adını, Okunmuş yapraklara, Bembeyaz sayfalara
Taş, kan, kağıt veya kül, Yazarım adını, Yaldızlı tasvirlere
Toplara tüfeklere, Kralların tacına, Yazarım adını
Ormanlara ve çöle, Yuvalara çiğdeme, Çın çın çocuk sesime
Yazarım adını, En güzel gecelere, Günlerin ak ekmeğine
Nişanlı mevsimlere, Yazarım adını
Gök kırpıntılarıma, Güneş küfü havuza, Ay dirisi göllere
Yazarım adını, Tarlalara ve ufka, Kuşların kanadına
Gölge değirmenine, Yazarım adını, Fecrin her soluğuna
Denize vapurlara, Azgın dağın üstüne, Yazarım adını
Bulutun yosununa, Kasırganın terine, Tatsız kaba yağmura
Yazarım adını
Parlayan şekillere, Renklerin çanlarına, Fizik gerçek üstüne
Yazarım adını, Uyanmış patikaya, Serilip giden yola
Hınca hınç meydanlara, Yazarım adını, Yanan lamba üstüne
Sönen lamba üstüne, Birleşmiş evlerime, Yazarım adını
İki parça meyveye, Odama ve aynaya
Boş kabuk yatağıma, Yazarım adını, Obur köpekçiğime
Dimdik kulaklarına, Acemi pençesine, Yazarım adını
Kapımın eşiğine, Kabıma, kacağıma, İçimdeki aleve
Yazarım adını, Camların oyununa, Uyanık dudaklara
Sükutun ötesine, Yazarım adını, Yıkılmış evlerime
Sönmüş fenerlerime, Derdimin duvarına, Yazarım adını
Arzu duymaz yokluğa, Çırçıplak yalnızlığa, Ölüm basamağına
Yazarım adını, Geri gelen sağlığa, Kaybolan tehlikeye
Hatırasız ümide, Yazarım adını
Bir tek sözün şevkiyle, Dönüyorum hayata, Senin için doğmuşum
Seni haykırm
