Taha Kerem yazdı
Baharı geçti ömrün kışını da görmüşüz
Çocuktuk yaşımızın kırkını da görmüşüz
Mağrur olma şu mevki ve makamından
Ruhuna fatiha yazan sultanlar görmüşüz
Ustaları arza yıkılmış nice kaleler dolaştım
Kalmış işte semeri çok merkepler görmüşüz
Kader oku vurdu mu duramazsın ayakta
İsmi mazi olmuş koç yiğitler görmüşüz
Bu meydanda nara atmış onca pehlivan
Lezzetleri kesene av olmuşlar görmüşüz
Bugün güldürür yarın ağlatır fani dünya
Hırs değirmenine kapılan yüzler görmüşüz
Ey Kerem günahı da tattın sevabı da burda
Kalblerin huzurunu zikrullah’da görmüşüz
EY KEREM
Rahmet etmezse Rabbin hüsrandasın ey Kerem
Neler eylerdi nefsin perişan olurdun ey Kerem
Öğrendim devadır pişmanlık ve gözyaşı Günaha
Nasuh tevbesi yıkar taşlaşmış nefsini ey Kerem
Ne sohbet tesir eder gafile, ne sela ne de bela
Ölüm gelmeden uyan derin gafletten ey Kerem
Dosta ne olursa dost bildiklerinden olur cefa
En yüce dosta dön, O’na koş kurtul ey Kerem
Çek elini günahtan madem ölüm var sonunda
Hesaba çekilmeden nefsini hesaba çek ey Kerem
