Bir trafik suçundan dolayı bir İnegöllü Bursa’da hakim karşısına çıktı. Hakim, mesleğini sordu “İskeletçi” dedi İnegöllü. İskeletçiyi duyan hakim kafasını kaldırdı karşısındakine şöyle bir baktı.
“Nasıl meslek o?” dedi. İnegöllü açıklama yapması gerektiğini anlamıştı. “Koltuk iskeletçisi efendim.” diyerek devam etti. İskeletçi sözcüğünün İnegöl’deki anlamıyla İnegöl dışındaki anlamı aynı değildi çünkü.
MEZARLIKTAN GELEN TELEFON
Seksenli yıllar Günahsız’ımız vaktinin çoğunu ağabeyleri ve kardeşine ait mobilya mağazasında geçiriyor, işyerinin çalan telefonlarına bakmaktan da çok mutlu oluyordu. Günahsız’ımız genelde de küfürlü konuştuğundan arayan kişilerle sıkıntılı durumlar yaşanıyordu. Bütün ricalara uyarılara rağmen telefonlara bakmaktan vazgeçmedi.
Günahsız’ımız mağazada yalnızken işyeri çalışanlarından biri komşuya geçti ve işyerini aradı. Günahsızımız telefonu açtı “Alo” dedi. Telefondaki kişi kısa bir süre önce vefat etmiş bir yakınlarının ismini söyleyerek “Ben ….. Enişten, takma dişlerim evde kalmış onları mezarlığa getir, dişlerim olmayınca yemek yiyemiyorum.” dedi.
Mezarlık, takma diş derken Günahsız’ımızın kafası karışmış, çok da korkmuştu. “Bana ne yahu neden benden istiyon, benden başka kimse yok mu başkasından istesene …..” diyebildi. Ama bir daha da yine … Enişte ile karşılaşma korkusu ile telefonlara asla elleyemedi.
MEZARLIKTA YER AYIRTMA
Yaşlı amcamız tanıyor olduğu İnegöl Belediyesi yetkilisini makamında ziyaret etti. Kendisi gibi yaşlı olan eşinden de söz ederek ücreti karşılığında “Eşime ve bana ilçemiz Hastane Mezarlığı’ndan yer ayırtmak istiyorum, biliyorsunuz evim de mezarlığa çok yakın”.
Belediye yetkilisi “Amcacığım çok üzgünüm … tarihten itibaren yer ayırma uygulaması kaldırıldı, kimseye yer ayıramıyoruz, zaten yer de oldukça azaldı.”
Amcamız “Yapılacak bir şey yok muydu”
Belediye yetkilisi “Yapılacak tek şey acele etmeniz” gülüştüler.
NE HABER CEKETSİZ
Liderlerin hafızalarının iyi olduğunu göstermelerine yönelik birçok örnek bilinir. 1975 yılı Birinci Milliyetçi Cephe Hükümeti kurulmuş Adalet Partisi İlçe Teşkilatından bir grup Başbakan Demirel’i ziyarete Başbakanlığa gitmiştir.
Aradan iki yıl kadar zaman geçmiştir, yine ilçe teşkilatından bir grup Ankara’ya giderler. Demirel gençlerden birine elini uzatır gülümseyerek “Ne haber ceketsiz?” der.
İlçe başkanı anlamaya çalışarak “Ne oldu ki efendim?” diyebilmiştir. Demirel gülümseyerek cevap verdi. “Geçen gelişinizde de arkadaş ceketsizdi de kendisini hatırladım.”
TURHAN ŞAHİN'İN ÖYKÜ TADINDA İNEGÖL isimli eserinden düzenlenip yayına hazırlanmıştır.