İnsanlar bu hayata belli amaçlar doğrultusunda gelirler.

Bunlar arasında yemek yemek, barınmak vb. şeyler vardır.

Bunlar olmazsa insan yaşayamaz.

Sevgide bu ihtiyaçlar arasındadır.

Bu sadece başka bir kişiye duyduğumuz sevgi değildir.

Bir hayvana, bir bitkiye, bir kitaba sevgi duyulması gerekir.

Bazı insanlar o kadar çok güzel sevgi beslerki karşısındaki insana; bu insan ne yaparsa yapsın hatalarını hiçbir şekilde görmez, göremez.

Artık onun gözünde sevdiği kişi bir meleğe dönüşmüştür.

Bu sevginin karşısında ağır darbeler aldığında gözünü açabilir ve o zaman asıl nasıl bir saçmalık yaptığının farkına varır.

İnsanların yaptığı bu sevgideki ölçüsüzlük yine o insanları büyük hayal kırıklığına uğratır.

İnsanlar bir kişiyi severken aradaki o hassas dengeyi koruması gerektiğini düşünüyorum.

Ancak böyle yaparsa karşısındaki kişinin yaptığı hareketler sonucunda daha az zarar görür.

ÖZEL DEVRİM KOSOVA KOLEJİ 10.SINIF ÖĞRENCİSİ

ABDÜLKADİR GÜRLER