"ŞEVKET ŞEN'İN ANLATIMI, YUSUF ÖZDEMİR'İN AKTARIMIYLA İNEGÖL MOBİLYACILIĞI"
06 Eylül 1982 - 25 Eylül 1982 tarihleri 18 bölüm olarak, o dönem ilçemizde yayın yapan Bizim İnegöl Gazetesi'nde "İlçemizde Mobilya Endüstrisinin Kuruluşu ve Gelişmesi" adlı bir yazı dizisi yayınlanmış. Belirtilmiyor ama tez ya da bildiri olabilir. Yani belli bir yazı disiplinini hissediyorsunuz.
Yazıyı hazırlayan Yusuf Özdemir; Uzun yıllar ilçemizde öğretmenlik yapan Hıdır Özdemir'in oğlu. İlk, orta ve lise eğitimini İnegöl'de yapmış bir kişi. Bilgisine başvurduğu kişi de İnegöl Mobilyacılığının ikinci kuşak ustalarından Şevket Şen. Çok doğru bir seçim, ortaya çıkan yazıdan da anlıyorsunuz. 1946-81 yıllarını kapsayan 35 yıllık süreci konuşmuşlar. Amcamız İnegöl Mobilyacılığının 35 yılını dört ana zaman dilimine ayırmış. 1946-1953, 1953-1965, 1965-1975 ve 1975'den röportajın yapıldığı 1982 yılın Eylül ayına kadar olan bölüm.
Bölümlere ayırmadaki kriterler çok özgün, amcamızın konuya hakimiyeti çok belli. Verilen tarihler, rakamlar, ayrıntılar da çalışmanın kalitesini gözler önüne seriyor. Bugün için de yararlanılabilecek bir kaynak olarak gördüğüm için sizlere aktarma ihtiyacı duydum. Sözü Yusuf Özdemir Ağabey ve Rahmetli Şevket Şen Amcamıza bırakıyorum:
"1946 öncesi İnegöl Mobilyacıları kendilerini marangoz olarak görürlerdi. Çalışma şekilleri ise siparişi aldıktan sonra imal etmek şeklinde olurdu. 1946 yılında İbrahim ve Ali Özyeşil kardeşler başarılı bir atölye organizasyonuna ve mağazacılığa geçtiler. Kısa süre sonra da yanlarında çalışan kişiler de ayrılıp aynı anlayışla yeni işyerleri açmaya başladılar.
Şevket Şen'e göre kuruluş devresi olan 1950'li yıllarda ilçemizdeki mobilyacı sayısı 20'dir. 1950 sonrası Bursa merkeze ve civar kasabalara iş yapılmaya başlandı. Şehir içinde dağınık olan İnegöl Mobilyacıları 1953-65 yılları şehrin doğusundaki bölgeye (Küçük Sanayi) taşındı. Bu süreçte yeni imalathaneler de açıldı. 1957 yılında mobilyacılar cemiyeti teşkil edildi. 1960 yılında bu cemiyet sebebi pek bilinmeyen bir şekilde kapandı. 1960-63 yılları gelişme biraz durakladı
1963 sonrası ülke ekonomisinde meydana gelen canlanma ile mobilyacılık da canlandı. Bu canlanma ile Bursa'nın tamamına olduğu gibi, Balıkesir, İzmit, İstanbul, Eskişehir gibi illere de satış yapılmaya başlandı. 1965 yılında 56 olan mobilyacı sayısı 1969 yılında 106, 1971 yılında 173 sayısına ulaşmıştır. 1972 yılında İnegöl Sunta Fabrikasının faaliyete geçmesi, ilçemizdeki mobilyacı sayısının artmasında çok etkili olmuştur. Fabrika sonrası sunta kullanımına geçildi. Sunta ile mobilya üretimi, ağaç kaplama ve işlemeye göre daha kısa zaman alıyordu.
Yine bu tarihten itibaren elektrikli testereler kullanılmaya başladı. 1972 yılında bu sayı 240'a, 1975'te 364'e çıktı. 1975 yılında Organize Sanayi Bölgesi kurulması kararına etkili olmak gayesiyle ilçemizdeki ticaret erbabının 564.000.000 TL olarak tespit edilen tahmini yıllık gelirinin, 420.000.000 TL. si mobilyacılar olarak tespit edilmiştir. 1974'te başlanan sanayi dükkanlarına (Büyük Sanayi) 1975'te geçtiler. Yeni yapılan sanayi daha önceki sahaların hepsinin toplamından daha genişti. Mobilyacı sayısı 1976'da 429, 1981'de 1065 kişiye ulaştı.
1981'de İşçi Bulma Kurumu tespitlerine göre mobilya sektöründe 4500 kişi çalışmaktadır. Bu rakam o dönemdeki İnegöl'ün toplam nüfusunun % 15'idir. Bu rakamlar 15 yaş üstü kişilerin tespiti olduğuna göre 2000 kişiye yakın da 15 yaş altı kişi çalışmaktadır. 1978 yılında İnegöl'ün toplam gelirinin % 54.7'si sanayi, % 45.3'ü zirai gelir olmuştur". Saygılarımla
