(Askerin Mektubu)
Şubat soğuğu derin işler tene, soğuktan yanarsın…
Ve küstüğün beyaz yağar başına tane tane…
Gökyüzünün sana beyazı sevdirme uğraşısına şaşarsın…
Senin gibi yüreğini geceye adayana,
Mevlâ’nın verdiği Rahmet karşısında şaşar!
Aşk ile yanarsın…
***
Ve büzülürsün harabe bir evin meskûn bir köşesine,
Tarumar edilen evin içindeki nefesleri, canları düşlersin…
Üzerine izinsiz aldığın yorgandan ve kilerden aldığın undan…
Utanırsın… Dağ gibi olsanda, Şubat soğuğu cenin eder seni…
Mevlâ’nın verdiği Rahmet karşısında şaşar!
Aşk ile yanarsın…
***
Yanında olan tek şeyin Al Bayrağın…
Sol yanında taşıdığın…
Bir de dizüstü bilgisayarın içindeki hayatım diye sakladığın gecen.
Birinin varlığı cesarettir, şahadettir, erdemdir yüreğine…
Diğerinin varlığı andır, Candır…
Dostluğuna Vatandır… Edeptir.
Mevlâ’nın verdiği Rahmet karşısında şaşar!
Aşk ile yanarsın…
***
Birine zulh gelmesin diye, canını ortaya koyarsın…
Sen beklersin…
Bayrağındır…
Diğeri sana can der, vatan der, seni bekler…
Sabreder, külfetine…
Hayat Dostundur…
Mevlâ’nın verdiği Rahmet karşısında şaşar!
Aşk ile yanar…
Onun Firdevs’ine ağlarsın.
Eyvallah
Bekir AYDOĞAN
