Soğukdere Köyü, İnegöl'ün güneydoğusunda ve Uludağ ile Domaniç Dağları'nın, yekdiğerine çok yaklaştığı bir yörede ve bu dağların kuzey eteklerinde kurulmuştur. Arazisi engebeli ve parçalıdır. Kurulduğu yer, muhtemelen, eski kayıtlarda Kirmiç ve Cevher Lala adıyla tescil edilmiş olan mezralardan biridir. Arazi, Domaniç Dağları'ndan inen derin vadiler tarafından bölünmüştür. Bitki örtüsü, baltalık tabir edilen meşe ormanları ile kaplıdır. Orman karakterli bir yöredir. Halkın geçimi, tarım ve ziraata dayanır. Kısmen meyve ve sebze de yetiştirilir.
1960'lı yıllara kadar köyün adı, Kazıklı diye anılmıştır. Daha sonraki yıllarda Soğukdere adı verilmiştir. Köy nüfusu, göçmen asıllıdır. Balkan kökenli olup halk arasında 93 Muharebesi olarak anılan 1876-1877 Türk- Rus Savaşı'ndan sonra, Anadolu'ya gelmişler ve devlet tarafından bu yöreye iskan edilmişlerdir. Türk asıllıdırlar ve Türkçe konuşmaktadırlar.
1990 yılı genel nüfus sayımı'a göre köy nüfusu,214 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımı'a göre ise 86'sı kadın ve 96'sı erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 182 kişiye düşmüştür. İnegöl şehir merkezine olan uzaklığı, 14 kilometredir. Yakın çevresinde, EskiköyMaden-Kestane Alanı ve Dipsizgöl köyleri bulunmaktadır.
MEZİT VE SULHİYE KÖYÜ
Sulhiye Köyü İnegöl'ün güneydoğusunda ve Mezit Boğazı'nda yer alır. Yakın çevresinde, Mezit-Tüfekçikonak-Osmaniye ve Güney Kestane köyleri bulunur. Geçmiş yıllarda Mezit Köyü ile birlikte Islahiye/Uzunbarış nahiye merkezini oluşturan iki ayrı mahalle iken daha sonraki yıllarda Islahiye/Uzunbarış nahiye merkezinin Tahta Köprü'ye alınmasıyla birlikte bu iki mahalle, köy statüsüne geçmiş ve iki ayrı köy olarak yörede yerlerini almışlardır.
Köy nüfusu, Kafkas kökenli muhacirlerden oluşmaktadır.Alt kimlik olarak Gürcüdürler ve Gürcüce konuşmaktadırlar Halk arasında 93 Muharebesi olarak bilinen 1876-1877 Türk- Rus Savaşı'ndan sonra Anadolu'ya göç etmişler ve devlet tarafından bu yöreye iskan edilmişlerdir. 1990 yılı genel nüfus sayımına göre köy nüfusu, 345 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 120'si kadın ve 122'si erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 242 kişidir.
Sulhiye'nin İnegöl şehir merkezine uzaklığı, 28 kilometredir. Sulhiye Köyü, orman köyüdür. Geçimi, kısmen orman ürünleridir.Kısmen de tarım ve ziraattır. Dere yataklarında kavak da yetiştirilmektedir. Güneyinde antik şehir kalıntıları bulunmaktadır.
SULTANİYE KÖYÜ
Sultaniye Köyü, İnegöl'ün doğusunda ve Ahi Dağı'nın da doğu ucuna yakın bir yerde kurulmuştur. Arazisi, çok engebeli ve parçalıdır. Bitki örtüsü, baltalık adı verilen meşe ormanı ile kaplıdır. Yörede zengin akarsu olmadığından kuru tarım ve ziraat yapılmaktadır. Kısmen de hayvancılık vardır. Yakın çevresinde, Kocakonak, Gedikpınar ve İhsaniye köyleri bulunmaktadır. Kozer Köy ve Kürtler Konak olarak da isimlendirilmiştir.
Köy nüfusu, Balkan kökenli göçmenlerden oluşmaktadır. Halk arasında 93 Muharebesi olarak bilinen 1876-1877 Türk- Rus Savaşı'ndan sonra Anadolu'ya göç etmişler ve devlet tarafından bu yöreye yerleştirilmişledir. 1990 yılı genel nüfus sayımına göre köy nüfusu,416 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 173'ü kadın ve 162'si erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 335 kişiye düşmüştür. İnegöl şehir merkezine uzaklığı, 29 kilometredir. Ulaşım, Kocakonak-Özlüce-Kınık-İhsaniye ve Yenikaracakaya köyleri üzerinden yapılmaktadır.
