Umudun yolları kapalı yine
Geldiğin yok artık kederim ondan
Vurduğun hançerle kanıyor sine
Güldüğün yok artık kederim ondan
Nasıl reva gördün bana zulmeti
Hicranı, elemi, bunca hasreti
Verdiğim değeri, kadri kıymeti
Bildiğin yok artık kederim ondan
İki gözüm döndü iki sebile
Ağlıyor olmuşum uykumda bile
Gözümün yaşını gülüşün ile
Sildiğin yok artık kederim ondan.
Kime anlatayım ızdırabımı?
Ancak sen bilirsin benim yapımı.
Ne var ne yok diye bir kez kapımı
Çaldığın yok artık kederim ondan.
Gam kasavet şimdi her bir anımda
Dert dolaşır oldu sanki kanımda
Eskiden olduğu gibi yanımda
Kaldığın yok artık kederim ondan.
Rüzgarlar savursa bile külümü
Vahaya çeviren sendin çölümü
Sarıp sarmalayıp sonra gönlümü
Aldığın yok artık kederim ondan.
Hasan Hüseyin YILMAZ
