Kahverengi kiremitler

Ve üzerinde eriyen karlar

Hanelerin en yükseğini örten çatılar!

Duman tüten bacalar ile sırdaş

Mavi gökyüzü ile sarmaş dolaş

Uzaklarda hangi şehrin?

Hangi sokakların?

Hangi binanın?

Çatısı altındasın ey yar?

Bir yaralı kuş olsam

Gök kubbede kanat çırpsam

Özgürce varlığına uçsam

Semalarda hayallerine dalsam

Bulutlar arasında

Gözlerini arasam

Yağmurlarla sırılsıklam ıslansam

Kar taneciklerini içime alsam

Güneşi kalbime sarsam

Rüzgarları kanatlarıma yelken yapsam

Yıldırımları gözlerimle tutsam

Hasretini yarama

Merhem diye kapatsam

Ve en sonunda sana kavuşmak için

Ay karanlık bir gecede

Gurbette çatına konsam!

Süzülüp pencerene

Seyretmek için seni

Öylece donup kalsam!

Son bir kez sana baksam

Gözlerinde kendimi bulsam

Ah Çatılar; Acılarımı örtensin

En güzel aşkları

Gövdene sıra sıra dizip

İçine gizleyensin!

Sensiz sevdaları neyleyim?

İstedim ki sana bir şiir söyleyeyim

Açıkta kalan aşkları sen ört diyeyim!