Kahverengi kiremitler
Ve üzerinde eriyen karlar
Hanelerin en yükseğini örten çatılar!
Duman tüten bacalar ile sırdaş
Mavi gökyüzü ile sarmaş dolaş
Uzaklarda hangi şehrin?
Hangi sokakların?
Hangi binanın?
Çatısı altındasın ey yar?
Bir yaralı kuş olsam
Gök kubbede kanat çırpsam
Özgürce varlığına uçsam
Semalarda hayallerine dalsam
Bulutlar arasında
Gözlerini arasam
Yağmurlarla sırılsıklam ıslansam
Kar taneciklerini içime alsam
Güneşi kalbime sarsam
Rüzgarları kanatlarıma yelken yapsam
Yıldırımları gözlerimle tutsam
Hasretini yarama
Merhem diye kapatsam
Ve en sonunda sana kavuşmak için
Ay karanlık bir gecede
Gurbette çatına konsam!
Süzülüp pencerene
Seyretmek için seni
Öylece donup kalsam!
Son bir kez sana baksam
Gözlerinde kendimi bulsam
Ah Çatılar; Acılarımı örtensin
En güzel aşkları
Gövdene sıra sıra dizip
İçine gizleyensin!
Sensiz sevdaları neyleyim?
İstedim ki sana bir şiir söyleyeyim
Açıkta kalan aşkları sen ört diyeyim!