Sizi bilmem ama ben randevusuna büyük bir engel çıkmazsa sadık kalan ve söz verilen saatten en az 5 dakika önce orada olmaya çalışan bir insanım?
Bugüne kadar saatli randevular konusunda kimseyi bekletmedim desem yeridir?
Ama bekletilme konusuna gelince çok bekletildim?
Bu bekletilmeler özellikle basın toplantıları ile ilgilidir genelde?
Dünde bir benzerine rastladık bu bekletilmelerin?
Kendilerine ?çarşı esnafı? diyen bir grup Belediye Başkanı Alinur Aktaş?ı ziyaret edeceklermiş?
Kim oldukları, ne iş yaptıklarını beni ilgilendirmiyor?
Ziyaretten basınından bilgilendirilmesi talep ettikleri için Belediye Basın Halkla İlişkiler Müdürlüğü saat 10.45?de ?çarşı esnafı? denilen kişilerin Belediye Başkanını ziyarete geleceklerini söylediler?
Bende ifade edilen saatte orada hazırdım?
Diğer basın kuruluşlarından arkadaşlarda geldiler?
5 dakika, 10 dakika, 15 dakika, 20 dakika geçti aradan?
Ne gelen var ne giden?
En son Belediye Başkanı Alinur Aktaş daha fazla dayanamayıp makamından çıkarak bizim beklediğimiz bölüme geldi ve çarşı esnafının saati yanlış anladığını o yüzden beklediğimizi söyledi?
Hadi bizi geçtim?
Belki bizi bekletmeleri onların gözünde pek bir şey ifade etmiyor olabilir?
Ama bizlerin oyları ile bizi temsilsel seçilen Belediye Başkanını böylesine basit bir nedenle bekletmek öncelikle kişinin kendisine sonrasında tüm topluma karşı yapılan saygısızlıktır?
Keza beklettiğiniz insan kılı kırk yararak, o günü tabiri caizse saniye saniye bölüyor, hesaplıyor ve her yere yetişmek adına çabalıyor?
Siz ise pişkin bir şekilde saati yanlış anladığınızı söyleyerek kendinizce mazeret üretiyorsunuz?
Sizleri tanımam etmem, kim olduğunuz bilmem ama şunu söyleyeyim ki; eğer siz işinizde de böyle gayri ciddiyseniz vay halinize?
DÜŞÜNCENİN ÖNÜNDEKİ ENGELLER KALKMALI
Dün 03 Aralık Dünya Engelliler Günü idi?
Her yıl olduğu gibi bu yılda engelliler ile ilgili programlar düzenlendi?
Dün bu programların bir tanesine katıldım?
Eğitim Uygulama Okulu tarafından düzenlenen etkinliğe İnegöl protokolü ilgi göstererek, engelli çocuklarımızı ve onların ailelerini yalnız bırakmadılar?
Toplum nezdinde ?engelli? olarak adlandırılan o temiz yürekli çocukların bir şeyler başardığı gösterebilmek adına yaptıkları, yapmak istedikleri ve yapabildikleri gerçekten çok anlamlıydı?
Hamasi nutuklar atıp, ahkâm kesecek değilim?
Engelli diye adlandırılan vatandaşlarımızın ne kadar zor şartlar altında yaşadıklarını, çektikleri sıkıntıları, onların önünü açmak, daha rahat bir hayata kavuşturmak adına neler yapılıyor, yapılabilir veya yapılmalı sorusuna cevap bulmamız gerekiyor biz engelsizlerin?
Biz engelsizler aslında düşüncelerimizdeki engellerimizi kaldırmamız gerekiyor?
Dünyaya onların gibi; her şeyden arınmış olarak, engelsiz bir düşünce yapısıyla bakmamız halinde her şey aslında daha kolay bir şekilde yoluna girecek?
Toplum genelinde bir hareket başlatmadan önce herkes kendi adına neler yapabiliri düşünmesi ve biran önce yapması gerekiyor?
