"(Ey Muhammed!) Onlar için ister af dile, ister dileme; onlar için yetmiş kez af dilesen de Allah onları asla affetmeyecek. Bu, onların Allah ve Resulünü inkar etmelerinden ötürüdür. Allah fasıklar topluluğunu hidayete erdirmez." (TEVBE 80)
Münafikun Suresi'nde münafıklar hakkında şöyle buyrulmaktadır:
"Onlara: Gelin, Allah'ın Peygamberi sizin için mağfiret dilesin, denildiği zaman başlarını çevirirler ve sen onların, büyüklük taslayarak uzaklaştıklarını görürsün. Onlara mağfiret dilesen de, dilemesen de birdir. Allah onları kesinlikle bağışlamayacaktır. Çünkü Allah, yoldan çıkmış topluluğu doğru yola iletmez."[1]
MÜNAFIKLARIN BAŞI ABDULLAH B. ÜBEY: Münafıkların başı Abdullah b. Übey ölünce, samimi Müminlerden olan oğlu Abdullah b. Abdullah, Resulullah Efendimiz'e (s.a.v) gelerek, babasını kefenlemesi için gömleğini vermesini rica etti. Resulullah Efendimiz (s.a.v) Abdullah'ın ricasını geri çevirmedi.
Sonra Rasulullah (s.a.v.)'tan, babasının cenaze namazını kılmasını da istedi. Resulullah Efendimiz (s.a.v) cenazesini de kılmak isteyince, Hz. Ömer (r.a) Resulullah Efendimiz'e (s.a.v) dedi ki: " Ya Resulallah! Sen bu Allah düşmanının, namazını mı kılacaksın? Halbuki bu münafık... Allah, bunlara af dilemeni yasakladı."
Bunun üzerine Resulullah Efendimiz (s.a.v) buyurdu ki: "Allah beni, bunlar içi af dileyip dilememekte serbest bıraktı. "İster bağışlanmalarını dile ister dileme. Onlar için yetmiş defa af dilesen de Allah onları affetmeyecektir."[2] Buyurdu. Ben, bunlar için yetmişten daha fazla af dileyeceğim."[3]
Resulullah Efendimiz (s.a.v) cenazeye gitti, Abdullah b. Übey'in cenaze namazını da kıldırdı. Cenazesi ile beraber yürüdü ve kabri başında durdu. Ashab-ı Kiram da onunla birlikte hareket etti. Bunun üzerine şu ayet-i kerime nazil oldu: "Münafıklardan biri ölürse sakın cenaze namazını kılma" [4]
HÜLASA: 70 istiğfar, 70 af dileği, K.Kerim'de ölçüsü konulan bir durumdur.
Resulullah Efendimiz de (s.a.v) günde en az 70 defa Allah'tan bağışlanma dilediğini haber vermiştir.
Bu sebeple 70 sayısı; manevi ders, zikir sayısı ve vird ölçüsü olarak dikkate alınmıştır.
Ebu Hüreyre (r.a) demiştir ki: Resulullah Efendimiz'i (s.a.v) şöyle buyururken işittim: "Vallahi ben günde yetmiş defadan fazla Allah'tan beni bağışlamasını diler, tövbe ederim."[5]
Resulullah Efendimiz'in(s.a.v) günah işlemekten korunduğunu, O'nun hiçbir günahı bulunmadığını biliyoruz. Resulullah Efendimiz (s.a.v)bu davranışı ile istiğfarın önemini ortaya koymuş ve bize örnek olmuştur.
