Türkler İslamiyetle Müslümanlaşarak Allah katında Türk adıyla şeref ve şan kazandı ve zaferlere imza attı.
Selçuklu'da ve Osmanlı'da aklı başında olanlardan ve vatanına aşkla bağlı olan hiçbir kul Müslümanca yaşamayı Araplaşmak olarak yorumlamadı. Yenilgileri, geriye gidişleri de oldu ama hiçbirisi gafletini ve Allah yasası tanımazlığını bir yana bırakıp geri kalma sebebi olarak yenilgilerini dine ve islama bağlamadı.
Selçuklunun da, Osmanlının da güç ve kudret kazanmasının nedeni İslama olan samimi bağlılıklarıydı.
Birileri çıkıyor açıkça ben İslamın muhalifiyim demeye, mertçe içindeki husumeti aşikar kılmaya meydan bulamayacağını adı gibi biliyor ve yirminci, yirmibirinci Yüzyıl Türkiye'sinde suları bulandırmaya ve milleti dininden ayrı koymaya, dinden nefret ettirmeye hizmet etsin diye Türk'ü Araplaşmakla suçluyor. Sadece Türklükle kimlik oturmaz düşünmüyor.
1000 yıldan beri Anadolu'da sadece Türk kimliği değil müslüman Türk kimliği vardır sezdirmiyor.
1000 yıldan beridir Anadolu'da sadece anadili Türkçe değil bunun yanında rabce dil olan Arapça'yı da kelimelerine katarak zenginleşen ve şuurlanan, düşünceleriyle derinleşen, fikirleriyle enginlere yollar alan, yücelere kanat çırpan Osmanlıca konuşan Türk milleti vardır.
Peygamberimizin de Arap olduğunu unutup Arap'a mı benzeyeceksin diye nesillerimizi islamdan soğutan zihniyete cevabımız;
Arap düşmanı değiliz Arap bizim kardeşimiz.
Arapça istemezi değiliz Arapça bizim Kur'an dilimiz.
En başta Hz Muhammed olmak üzere ne kadar Ömer, Ebubekir, Hamza, Ali, Enes, Bilal ve Talha varsa hepsine benzeyeceğiz.
Çünkü biz Müslümanız.
Ne kadar Meryem, Fatıma, Hatice, Aişe, Halime, Asiye, Zeynep ve Rukiye varsa hepsine benzeyeceğiz.
Çünkü biz Ümmetiz.
Türkçe anadil kelimelerimizin yanında ne kadar Arapça kelam varsa hepsini kullanmaya Osmanlıca okuyup yazmaya sevdalı olacağız.
Çünkü biz Arapça Kur'an'ın taşıyıcısı kitap ehli müslümanlarız.
Çünkü biz hem Türk hem Arap hem Kürt hem Laz hem Arnavut hem Boşnak hem Afrikalı hem Asyalı hem de Avrupalı müslüman din kardeşleriyiz.
