Anlamını yitirdi bildiğim tüm anlamlar Hiç bile bırakmadı şimdi benden geriye Bir iç kanama gibi, ciğerimden kan damlar Ölülerden farkım yok benzesem de diriye.
Ben kendimden kaçarken gölgem beni izliyor Aynalarda ibretle baktığım bu yüz benim. Attığım kahkahalar çığlığımı gizliyor Tebessümden maskeler taktığım bu yüz benim.
Yalandan da yalanmış doğrudur sandıklarım Ayan gördüklerimin özünde sır gizliymiş Derdimin dermanıymış artık usandıklarım Yandığım ateşlerin közünde sır gizliymiş.
Güneşsiz ufuklara doğuyor bütün günler Şimdi artık dudaklaraşkıaşksız anıyor. Umutlar umutsuzluk diyarına sürgünler Damla derya içinde susuzluktan yanıyor.