ALLAH'IM!
Kuşatsın ki ruhumu merhametli kolların,
Ağlamaktan yoruldum, güldür beni Allah' ım
Yıllarca çelme takıp durdu zalim kulların,
Sonunda düşürdüler, kaldır beni Allah 'ım.
Halim perişan olur, sen tutmasan elimden
Sensin benim Mabud'um, adın düşmez dilimden
Kaçabilsem çileden, ızdıraptan, zulümden.
Gönlümde ilk açacak, güldür benim Allah'ım
Yorgun düştüm, tükendim kalmadı bende mecal.
Masivanın derdini yüreğimden çekip al.
Rahmetini kuşanmak, ummaktan daha eftal.
Ruhumu nurlarına daldır benim Allah 'ım.
Af eyleyip cürmümle günahlar güruhumu
Bunlardan uzak eyle, bedenimi ruhumu
Nasip eyle nefsimle vicdanımla sulhumu
Gönlümü iman ile doldur benim Allah' ım
Şu gönlüm, hem virane, hem divane, hem naçar
Lutfunla kuş misali merhametine uçar
Lalezarların gibi rengarenk çiçek açar
Rahmetinden mahrumsa, çöldür benim Allah 'ım
Bir nefis var ki bende, isyandan geri durmaz
Meşakkatli yollara asla kendini vurmaz
Sıratı mustakim' e, lütfedip te buyurmaz
Şu nefsi emmaremi soldur benim Allah' ım
Nedametle yanmadan, kaçırdığım trenden
İmanımı baki kıl, ruhum uçmadan tenden
Batıl olan her şeyi silip süpür de benden
Yüreğimi sevginle doldur benim Allah 'ım.
27 Aralık 2021
Emin Yıldız
