(Allah): İkinizin de duası kabul olunmuştur. O halde siz doğruluğa devam edin ve sakın o bilmezlerin yoluna gitmeyin! dedi. (YUNUS SURESİ 89)
Duası kabul edilen bu 2 kişi; Hz.Musa ve kardeşi Hz.Harun'dur.
O ikisinin görevlendirildiği yer Mısır'dı. Fravun'un zülmüne karşı mücadele ediyorlardı.
Fravun ve kavmi küfürde inat ediyorlardı. İktidar ve mallarını da insanları Allah yolundan saptırmak için kullanıyorlardı.
Risalet ve tebliğ görevini yerine getiren Hz.Musa ve kardeşi, Fravun'un saltanatını bitirmesi için Allah'a dua ettiler.
Hz.Musa dua ederken, kardeşi Hz.Harun da bu duayı tekrar etmiş ve amin demiştir.
İbn Abbas (r.a) demiştir ki.: "Musa dua ediyor Harun ise "amin" diyordu. Dolayısıyla beddua her ikisine nisbet edildi. (Safvetü't-Tefasir)
Ayet-i Kerime'de dua edenle, duaya amin diyen birlikte zikredilmiştir.
Demek ki dua edenle o duaya amin diyen o dua da müşterektir. İnsan, duasına ve amin dediği dualara dikkat etmeli.
Bu dua bir Peygamber bedduasıdır.
Bu artık mücadelede son noktadır.
Fravun ve kavmi vazgeçmedikleri zülum sonucunda bu bedduayı hak etmişlerdi.
İlgili Ayet-i Kerimeler Yunus Suresi'nde mealen şöyledir:
Hz.Nuh'un da bu şekilde bedduası kabul edilmiştir.
Nuh Suresi'nde bu beddua mealen şöyle geçmektedir:
26. Nuh: «Rabbim! dedi, yeryüzünde kafirlerden hiç kimseyi bırakma!»
27. «Çünkü sen onları bırakırsan kullarını saptırırlar; yalnız ahlaksız, nankör (insanlar) doğururlar (yetiştirirler).»
28. «Rabbim! Beni, ana-babamı, iman etmiş olarak evime girenleri, iman eden erkekleri ve iman eden kadınları bağışla, zalimlerin de ancak helakini arttır.»
