Zatına layık şekilde hamd-u sena Allah'a, sınırsız salat ve selam yüce Resulullah'a
Cenabı Hakk, Furkan Suresi 77. Ayette 'duamız olmasaydı Rabbimizin bize değer vermeyeceğini' haber vermektedir. Duayı bu kadar değerli kılan nedir?
Bizim dualarımız nasıl acaba? Bize değer veren Rabbimize yeterince güven ve değer verebiliyor muyuz?
Dua; içten yakarış ve talepte bulunmak demektir. Lakin biz daha çok talepte bulunmak kısmıyla alakalıyız galiba.
Yaklaşık 6 ay kadar önceydi, sevdiğim ve haftada bir mekanına uğradığım bir arkadaşım şöyle dedi: "Hocam, elhamdülillah askerliğimi tamamladım, işimi elime aldım, hayırlısıyla evlenmek istiyorum. Ama bir türlü aradığım insanı bulamıyorum. Bir şeyler ters gidiyor. Ne yapmam lazım?"
Niyetinin halisane olduğunu gördüm. Ona dedim ki : "Peki Allah'tan istedin mi?", tabii ki hocam dua ettim, ediyorum dedi. Nasıl dua ettin diye sordum. O da bana 'namazlardan sonra Ey Rabbim, bana hayırlı kısmet nasip eyle.'dedi.
Öyle olmaz dedim. Nasıl yapacağım hocam? dedi. Ona gecenin bir vaktinde kalkıp güzelce abdest almasını ardından ya Kuran okumasını ya da namaz kılmasını ve samimiyetle Yüce Allah'tan istemesini tavsiye ettim. Neden böyle söyledim? Halbuki insan her zaman ve her yerde dua edebilir.
SAMİMİYET MUHABBETİ DOĞURUR
İki arkadaş düşünün birbirlerini seviyorlar ama biri diğerini daha muhabbetli seviyor. Diğerinin de sanki hiç alakası yokmuşçasına onunla buluştuğunda umursamaz davranıyor. Bizim Rabbimizle ilişkimiz biraz buna benziyor.
Kafamızda 10 tane mesele var ve biz molalarda kıldığımız namazlarımızdan sonra belki de 11. Mesele olarak Rabbimizden yardım talep ediyoruz. Siz bunu ilk meseleniz olarak Yüce Allah'a arz etmedikçe duanızda samimi olamazsınız. Mesele aslında bundan ibarettir.
Rabbimiz bize şah damarımızdan da yakın ama bu yakınlığın farkında değilmişiz gibi yaşıyoruz. Dua ve isteklerimizde aynı yakınlığı gösteremiyoruz. Halbuki bize değer katan yönümüz duamızla Rabbimize yakınlaşacak olmamızdır.
Bahsettiğim arkadaşımız birkaç hafta sonra hocam galiba evleneceğim kişiyi buldum ailelerimiz tanıştılar dedi. Geçen hafta düğünü oldu. Rabbim onları iki cihanda mesut etsin. Hocam bana nasihatinizin hayatımda ayrı bir yeri olacak ve hiç unutmayacağım dedi.
Günlük telaşeler içinde Rabbimizin yakınlığını unutuyor dertlerimizin yana yakıla insanlara anlatıp duruyoruz. Rabbimizden istemesini bile unutuyoruz. İnsan kimi çok seviyorsa onun adını dilinden düşürmez. En sevgilimiz, en sevdiğimiz bize çok yakın. Bu yakınlığın farkında olmak lazım. Bu hayatın çıkmazlarında savrulup gitmeyelim.
Rabbimiz bize kendini unutturmasın.
Duasız bırakmasın. Muhabbetle kalın..
