Beynimi kemirdi bin çeşit soru,
Gözüme uykuyu sokmadın Zümrüt.
Yakıp kül eylerken aşkının koru,
Dönüp de bir kere bakmadın Zümrüt.
Sevda kurşununu namluya sürsem,
Bilmem sever miydin ömrümü versem?
Dizlerim titrerdi gölgeni görsem,
Bir daha karşıma çıkmadın Zümrüt.
Bensiz sevdalara konup göçerken,
Ümit dallarımı kesip biçerken,
Yanımdan el gibi gelip geçerken,
Zannetme dünyamı yıkmadın Zümrüt.
Ardına bakmadan gittin ya hani?
Yaşarken öldürdün inan ki beni,
Değmez miydim son bir vedaya yani?
Lutfedip elimi sıkmadın Zümrüt.
Hasan değersizmiş meğer gözünde,
Saygın bile yokmuş hatta özünde,
Binlerce ok vardı her bir sözünde,
Sen beni kırmaktan bıkmadın Zümrüt.
Hasan Hüseyin YILMAZ
