Kütahyanın VEFA Mahallesindeyiz.Bir ailemizi ziyaret ettik.15 dakika falan kaldık,Evet evin sıkıntısı gerçekten çok fazla..
Dışarı çıktık Mahallenin bakkalına uğradık
-Selamunaleyküm kardeşim hayırlı işler
-Aleykümselam buyrun hoşgeldiniz
-Ya kardeş biz size birşey soracağızda nasıl soracağız bilemiyoruz
Şu alt sokakta Ahmet abi var,onun durumunu soracaktık
Nasıl durumları?
-Gariplerdir evet ihtiyaç sahipleridirler
-Size borçları var mı?
-Size ne Niye soruyorsunuz ki
-Ya biz borçlarını ödemek isteriz.
-Ben bu borçlarını kendilerine söylemiyorum size mi söyleyeceğim.Onlar benim komşum..
-O zaman biz şurdan 4 tane çikolata alalım..deyip konuşmaya devam ettik.
-Abi sen ZİMEM defteri diye birşey duydun mu?
-Duymadım
-Şimdiki veresiye defteri.Osmanlı döneminde Ramazan ayında zenginler mahalle bakkalına giderlermiş o ZİMEM defterini isterlermiş ve ihtiyaç sahibi ailelerin borçlarını öderlermiş.
Yani iki tarafta birbirini bilmezmiş.
Biz bu keyfi yaşamak istiyoruz,gel sen bize müsade et biz bu hesabı kapatalım.
Bakkal bizim ne kadar inat olduğumuzu anladı çekinerek veresiye defterini çıkardı.Gittiğimiz ailenin sayfasını açtı rakamı gördük
Tamam sil abi hesabı kapat dedik
Bakkal bir kısmı benden olsun deyince tamam olur dedik ve hesabı kapattık
Gerçekten Lezzetliydi
Denemenizi tavsiye ederim...
