Bir boş kağıt, bir silgi, bir kalem
Yazılacak onca şey varken...
İki elin arasinda kalıyor düşünceler
İlk kelimeye söz geçirmek zor
Harfler isyanda, sözcükler tedirgin
Hizaya gelmiyor duygular
Kaskatı kesilmis ve gergin...

Bir şey bekleniyormus gibi uzaktan
Gözler kalpten gelecek hisse odaklı
Bir ah kadar yakındı oysa beklenilen
Dökülseydi eger gözyaşi bu denli kolay
Hic durur muydu gözler, öyle ağlamaklı

Bir boş kağıt, bir silgi, bir kalem
Yazılacak onca sey varken...
Bir arafta kaliyor kelimeler
Kah özne oluyor kah nesne
Yüklemsiz, yavan bir cümle...
Sen iyisi mi bak gözlerime
İlmek ilmek ördüğüm köprüden içeri gir
Gir kalbime...

RAMAZAN YÜCEL