Şöyle yarıp yüregimi şerha şerha
Kuytulara terkettigim kekremsi gizlerimi,
Dilimden degil de gözlerimden hissetmeyi dener misin?
Beni biraz dinler misin?
Şöyle yarım bıraktığım düşlerin tadı
Damaklarımda iz bırakmışken hala
Kalemimin hissederek dokundugu kağıtlara bakar mısın?
Adımı kalbine yazar mısın?
Öylece kenarda tarumar duran bedenim
Bir lahza gülüşünle can bulacak oysa
Zifiri karanlık tünelimin ucunda güneş gibi doğar mısın?
Benimle bu yola var mısın?
RAMAZAN YÜCEL
