2011 yılı Haziran ayı işsizlik oranları bir önceki yılın aynı ayına oranla 1,3 puan azalarak 9,2 olarak gerçekleşti?
Dünya?nın kriz senaryolarıyla yatıp kalktığı bir dönemde Türkiye?de işsizliğin düşüşte olması oldukça sevindirici bir gelişme?
İşsizlik rakamlarına ilişkin haberi okuduğumda aylar öncesinde İnegöl Belediye Başkanı Alinur Aktaş?ın Bursa Hâkimiyet Gazetesi yazarlarına İnegöl?deki işsizlikle ilgili yaptığı bir tespiti hatırladım?
Aktaş makamında ağırladığı Bursa Hâkimiyet Gazetesi yazarlarına İnegöl?ün işsizlik rakamlarına ilişkin verileri paylaştıktan sonra İnegöl?de bulunan yaklaşık 3 bin işsizin, başta iş beğenmemek olmak üzere çok çeşitli nedenlerden dolayı işsiz kaldığını öne sürmüştü?
Dün ise Olay gazetesinin yazarlarından Yusuf Kayışoğlu, AK Parti Bursa Milletvekili Hüseyin Şahin?in sadece mobilya sektöründe değil, tekstil alanında da ciddi sanayi kuruluşlarına sahip İnegöl?de işsizlik olmadığını, Başkan Alinur Aktaş gibi ?İnegöl?de işsizlik yok, iş beğenmeyenler olabilir? sözüyle özetlediğini dile getirdiği yazısında işçi cephesinden gelen itirazlara yer vermiş?
İşçi cephesinden yükselen ses; ?Tabii ki işsizlik var? diye başlıyor ve sonrasında ?Ama neden var? İş beğenmemezlik diye bir şey yok. İşçilerin ücretinden haberiniz var mı? Sigorta yapıyorlar mı? Kaç saat çalıştırıyorlar? Resmi tatiller var mı, senelik izin var mı? Yemekler nasıl? Her akşam zorunlu mesaiye bırakıyorlar. Aldığımız ücretin önemli bir bölümüyle kira parasını ödüyoruz, bize kalanla yaşamamız zaten mümkün değil...? tespitleri ?İnegöl?de işsizlik yok, iş beğenmemezlik var? tespitine bir cevap taşıyor?
İşçi cephesinin tespitleri çok güzel ve kesinlikle yerinde?
Ama burada her iki kesiminde şapkasını önüne koyup enine boyuna düşünmesi lazım?
Ucuz işçi çalıştırayım da kara geçeyim mantığıyla hareket eden işveren ile ?ne iş olursa yaparım abi? mantığıyla niteliksiz olarak çalışan işçi ne yaparsalar yapsınlar kaybetmeye mahkûmlar?
Bu nedenle işverenler işçi arasında mutlaka bir denge kurulması gerekiyor?
Bu denge nasıl sağlanacak sorusuna ise cevap; işveren ucuz işçi çalıştırmayı değil, maliyeti ne olursa olsun nitelikli ve bilgili eleman çalıştırmaya başlayacak?
İşçi ise vasıfsız kimliğinden sıyrılarak belli bir mesleki alanda uzmanlaşmalıdır. Böylelikle kendisine daha iyi imkânlar sağlayabilecek iş bulacaktır?
Velhasılı kelam; istihdam dostu, şehrimizin gözbebeği mobilya sektörümüzü ucuz ve kalitesiz iş gücü ile değil, nitelikli ve bilgili iş gücü ile bir yerlere taşıyabiliriz?
