Anadolu Selçuklularında kullanılan seramik malzemenin genel olarak bir "dönem özelliği" taşıdığı söylenebilir.
En genel anlamda sırlı ve sırsız olarak sınıflandirebileceğimiz Anadolu Selçuklu seramik malzemesine özellikle Kubadabad, Kalehisar, Alanya, Ahlat, Samsat, Harran ve Diyarbakır 'da rastlanmaktadır...
Selçukluların göze hoş gelen, etkileyici sanatlarından çinicilik mimarinin yanı sıra, günlük ihtiyaçlar için üretilen eşyalarda da görülmektedir.
Aynı yapılarda kullanılan çiniler gibi üzerlerine kazıma veya kakma tekniği ile bezeme yapılmış, geometrik şekiller, ilkel rumiler, yıldızlar, girift örgüler, benzerleri maden sanatında görülen insan ve hayvan figürleri belli başlı motifler işlenmiştir.
Bunların dışında da Selçuklu nesihi diye tanımlanan yazı türü de çinilerde sık sık uygulanmıştır.
*Görselde sunulan çanak; 12. -13. yy'lar arasına tarihlenen Selçuklu dönemi "Minai tekniği" kullanılmış gündelik eşya sınıfındadır.
Dönemin en çok kullanılan sır altı ve sır üstü tekniğini bir arada uygulayarak daha uzun ömürlü eserler yaratmışlardır. Sır altında mor, mavi,firuze ve yeşil, sır üstünde ise beyaz, kahverengi, siyah ve kırmızı renkler kullanılmıştır.
Öncülü İran olan "Minai" tekniğinde Perdah, sırın içine maden tozu karıştırılarak yapılır; perdahta en iyi sonuçları veren metaller, sırasıyla altın, gümüş ve bakırdır...
Eser; İstanbul Sultanahmet "İbrahim Paşa Sarayı Türk İslam Eserleri Müzesi"nde sergilenmektedir...
Kaynak : Kalemisi Dergisi/UNESCO Yaşayan İnsan Hazinesi ödüllü çini ustası Sıtkı Olçar...
