Susmak, neler gizliydi bu kelimede?
Kalbin zehrine susamasaydı herhalde
Görmediğin yüzümde, duymadığın cümlelerde azap can çekiştirmekte
Bunu bile bile içerim suyundan her gece
Yüreğim bir haykırdı çerçevedeki gül bile ağladı
Gök bağırdı, kalbine çarptı yankısını bulamadı, söndü, ağladı
Kulaklarım duyduklarını anlatamadı
Bunu bile bile içerim suyundan her gece
Uzun yolculuğa gider gibi yürüdüğünü
Ne kalbim ne aklım almadı
Uzaklaşırken araya kader girdi, hayırlısı girdi, gönlüm anlamadı
Bunları bile bile yine içerin suyundan her gece
Başı belli sonu olmaya bu diyar-ı aşkta
SILA AYDIN