Susmak, neler gizliydi bu kelimede?

Kalbin zehrine susamasaydı herhalde

Görmediğin yüzümde, duymadığın cümlelerde azap can çekiştirmekte

Bunu bile bile içerim suyundan her gece

Yüreğim bir haykırdı çerçevedeki gül bile ağladı

Gök bağırdı, kalbine çarptı yankısını bulamadı, söndü, ağladı

Kulaklarım duyduklarını anlatamadı

Bunu bile bile içerim suyundan her gece

Uzun yolculuğa gider gibi yürüdüğünü

Ne kalbim ne aklım almadı

Uzaklaşırken araya kader girdi, hayırlısı girdi, gönlüm anlamadı

Bunları bile bile yine içerin suyundan her gece

Başı belli sonu olmaya bu diyar-ı aşkta

SILA AYDIN