"O şehirde dokuz kişi vardı ki, bunlar yeryüzünde bozgunculuk yapıyorlar, iyilik tarafına hiç yanaşmıyorlardı. Allah'a and içerek birbirlerine şöyle dediler: Gece ona ve ailesine baskın yapalım, hepsini öldürelim." (NEML 48-49)

HZ.SALİH: Ayet-i kerime dokuz bozguncu kişiden bahsediyor. Bunlar, Hz.Salih ve ailesini öldürmek için plan yaptılar. Bu olayın yaşandığı şehir Hz. Salih'in yaşadığı şehirdir. Adı; Hicr... Burası Medine ile Şam arasında bir bölgedir. Burada yaşayan halkın adı da; Semud idi. Bunlar Ad Kavminden sonra Hz.Musa'dan önce yaşamışlardır. Semud halkı; bağ ve bahçelerin, pınarların ve hurmalıkların bulunduğu güzel bir yerleşim yerine sahip idi. Dağlarda kayaları yontarak yaptıkları evler ve düzlüklere kurdukları saraylarda yaşıyorlardı.

Kur'an'da bildirildiğine göre Semud Kavmi, başlangıçta tevhid inancına bağlı idiler. Daha sonra kendilerine verilen nimetlere karşı nankörlük ettiler. Sapıratak Allah'a kulluğu terk ettiler. Putlara tapmaya ve çevrelerinde bozgunculuk çıkarmaya başladılar. Bunun üzerine Allah (c.c.) içlerinden Hz.Salih'i onlara peygamber olarak gönderdi. Hz.Salih kavminin en itibarlı ailesine mensuptu.

KAYADAN ÇIKAN DEVE: Hz. Salih kavmine kendilerine gönderilmiş bir peygamber olduğunu, putları terke dip Allah'a kulluk etmeleri gerektiğini söyledi. Halkı O'ndan bir mucize göstermesini, eğer Peygamber ise şehirdeki kayadan bir dişi deve çıkarmasını istediler. Hz.Salih dua etti ve kayadan dişi bir deve çıktı. Bu mübarek deve, bütün kavmin tükettiği miktarda su içiyor ve içtiği su kadar da süt veriyordu. Hz.Salih, kavminden bir günü deveye, bir günü kendilerine tahsis etmek üzere, su içme konusunda belli bir sıraya uymalarını istedi. Ayrıca mucize olarak gönderilen bu deveyi korumalarını istedi. Deveye zarar vermeleri halinde azabın üzerlerine ineceği konusunda onları uyardı. Bu mucizeye rağmen azgınlığa devam ettiler hatta mucize dişi deveyi, Hz.Salih'in bütün uyarılarına rağmen öldürdüler. İşte Hz.Salih'in devesini öldürenler, 9 kişiden oluşan bir çete idi.

9 KİŞİDEN OLUŞAN ÇETE: Bu şehirde halkın ileri gelenlerinden 9 kişi vardı. Bunların işi gücü bozgunculuk yapmaktı. Sürekli insanlara eziyet yapıyorlardı. İbn Abbas'ın bildirdiğine göre; Hz.Salih'in bir mucize olarak kayadan çıkan devesini de bu 9 kişi öldürmüştür.[1] Rivayete göre bu 9 kişinin elebaşı olan Kudar b. Salif, deveyi yakalayıp ayaklarını kesti, diğerleri de kılıçlarıyla onu parçaladılar. Bunlar Hz.Salih'in en büyük düşmanı idiler. Aynı gece, birlikte Hz.Salih'i öldürmeye de karar verdiler. Öyle bir plan yaptılar ki, katillerin kim olduğu bilinmeyecekti. Yakınlarından soran olursa: "Biz onun öldürüldüğü yere gelmedik. O'nu kim öldürdü bilmiyoruz. Biz de sizden duyduk" diyeceklerdi.

Muhammed İbn ishak şöyle anlatıyor: Bu dokuz kişi deveyi boğazladıktan sonra: "Gelin, Salih'i de öldürelim. Eğer o sadık birisi ise, şüphesiz bizden önce davranacaktır. Eğer yalancı ise onu da devesine kavuşturmuş oluruz" dediler. Ailesi içinde onu bir gece baskınıyla öldürmek üzere geldiklerinde, melekler onların başlarım taş ile parçaladılar. Dönüşleri gecikince arkadaşları Hz. Salih'in evine gelip onları başları taşla parçalanmış olarak buldular ve Hz. Salih'e: Onlan sen öldürdün, diyerek hücuma yeltendiler. Hz. Salih'in aşireti, önüne dikilerek silahlarını kuşandılar ve onlara: Allah'a yemin ederiz ki onu asla öldüremeyeceksiniz. Üç gün içinde size azabm ineceğini söylemişti. Şayet o gerçekten doğru ise sizin yaptığınız Rabbınızın üzerine olan öfkesini artırmaktan başka bir işe yaramaz. Eğer yalancılardan idiyse bundan sonra siz dilediğinizi yaparsınız, dediler. O gece onlar ayrılıp gittiler.[2] (YARIN DEVAM EDECEK İNŞALLAH!)


[1] İbn-i Kesir

[2] İbn İshak, el-Me??zi' /İbn Hişam, es-Siretü'n-nebeviyye