Zatına layık şekilde Hamdu Sena Allah'a, sınırsız salat ve selam Yüce Resulullah'a
Kuran-ı Azimuşşan'ın ilk ayeti (Mushaf-ı Şerif'in ilk sayfasında) Fatiha Suresinin de ilk ayeti olan Besmele'dir. Yani Bismillahirrahmanirrahim. Fatiha Suresi bir dua hükmünde olan suredir.
Yüce Allah'a nasıl yöneleceğimiz ve nasıl dua edeceğimiz hususu anlatılır. Fatiha Suresi, sure olarak indirilen ilk suredir. Hatta sahabe efendilerimiz bu sure indirildiğinde çok sevinmişlerdi.
Bir bütün olarak İslam'ı anlamışlar ve neyi, nasıl yapmaları gerektiğini öğrenmişlerdi.
Surenin Besmele ile başlaması, dinimizi doğru anlama ve anlatma konusunda müthiş bir ders niteliğindedir. Kişi inandığı dinin sahibini iyi tanıması lazımdır ki yaşam boyutunda gerçekleri uygulasın.
Yüce Rabbimiz Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla buyurarak Kuran-ı Kerim'e başlıyor. Birbirine bu kadar benzeyen başka Esma yoktur. Her ikisinde de acıma, incelik, şefkat, merhamet vardır.
Rahman; bütün varlıklara acıyan, onları koruyan ve merhamet eden demektir.
Rahim ise; Mümin kullarına mağfiret eden günahlarını bağışlayan, affeden demektir.
Bu iki Esma'nın insanlar üzerinde tecellileri mevcuttur. Bu sayede insanlar birbirlerine merhamet eder ve birbirini affeder.
Rahman sıfatı, özellikle erkeklerde, Rahim sıfatı ise kadınlar üzerinde tecelli etmiştir. Bu sebeple ailede babalar korumacı bir yapıda olup ailesi üzerinde koruma kollamayla vazifelidir. Zira Rahman sıfatının içinde güç ve kapsayıcılık vardır.
Rahim sıfatı ise; kadınlarda annelik vazifelerini yapma hususunda merhamet, sevgi, affetme gibi hasletler olarak kendini gösterir. Zaten bu özellikleri olmadan sadece akıl ve mantık üzere hareket etmiş olsalardı çocuk dünyaya getirmezlerdi. Bu sıfatın tecellisi sayesinde onca sıkıntıya katlanabiliyorlar.
Bu açıdan ele aldığımızda diyebiliriz ki; Rabbimiz bize baba ve anne üzerinden yani Rahman ve Rahim sıfatlarının tecellileriyle bize hitap ediyor. Rabbimizi, bize anlatanlar önce Rahman ve Rahim sıfatlarından dini anlatmaya başlamalıdır. Zira ilk ayettir.
Anne babalar, sevgilerinin meyvesi olsun diye çocuk isterler. Rabbimiz de kullarını sevdiği için yaratmıştır.
Anne, baba ve çocuklar üzerinden yani tecellilerden hareketle dini öğretmeye başlamalıdır.
Babanın, ailesini korumaya çalışırken; gerektiğinde evlatlarına sınırlamalar getirmesi ve cezalar vermesi, onun korumasının bir getirisidir. Rabbimiz de sınırlamalar ve cezalar getiriyorsa bunun sebebi sevgili kullarını korumasıdır.
Annenin evlatlarının sıkıntılarına katlanmasının gereği olarak onları affetmesi gibi Rabbimiz de hatasından dönen kullarının günahlarını affeder.
Evlatlar hatasından pişmanlık duyup nasıl ki annesine sığınıyorsa, kul da kusur işlediğinde Rabbine sığınır. Büyüdüğü zaman hata işlemeden de annesine sığınır. Bu da takvanın bir parçasıdır.
Rabbimiz kendisini bizlere tanıtmak ve kendisine yakınlaşmamız için Rahman ve Rahim sıfatlarının tecellilerini anne babalarımızda göstermektedir.
Muhabbetle kalın..
