Vatanı uğruna can vermiş bir şehidin;Ömer Halisdemir'in şahsına yazıyorum bu mektubu.Öncelikle mektubuma şöyle başlamak istiyorum:selam olsun gözünde zerre kadar korku olmayıp,bu vatan uğruna şehadet şerbetini içmiş Ömer'e.Selam olsun içindeki vatan aşkıyla toprağa düşmüş yiğide.
O gece herkesin içinde korku belirmiş, çocuklar ne olduğundan habersiz şaşkın bakışlar içerisinde,kimisi uyuduğu uykusunda yakalanmış bu habere.Sen de şehadet şerbetini içeceğinden habersiz rüyalardaydın belki de.Birden haber yayıldı etrafa.Milletin dilinde vatan vatan diye inledi Türkiye.16 Temmuz seni duyduk Ömer.30 kurşunla şehadet haberini,duyduk.Yiğitçe direnişini duyduk diğer şehitler gibi.
Sen direnmiştin Ömer. Sen de vatanın için şehit düşmüştün o 30 kurşunla düşmüştün uğruna can verdiğin toprağa.Onların karşısına dikilişin gözler önüne gelir gibi.Onların anlına dayadığın silah sesini duyar gibiyim.Korkusuzca direnişini hisseder gibiyim.Sen ne hissettin Ömer?Ne hissetmiş olabilir o an yüreğin?belki huzur,belki endişe,belki hiç olmadığın kadar azimliydin.Peki,hiç korkmuş muydun?Ananı,babanı,yarını geride bırakmaktan hiç korktun mu?Hiç korkmadığından endişe dahi etmediğinden emindik.
Şimdi herkes senden bahseder oldu,senden ve senin gibi yiğitlerden.Nasıl hain karşısına dikildiğinizden bahseder olduk.Çünkü biliyorduk vatan aşkınızı,millet aşkınızı.Bizde aşıktık sizin gibi aslan yiğitlere...Bizde artık uyanmıştık...Şimdilerde huzurla uyumanızı diler olduk,hep birlikte.Artık huzurla,güvenle uyu olur mu?Unutulmayacağın bil isterim.Sen gönüllerde büyük yer kaplamış bir sevdasın.Mekanın Cennet,ruhun şad olsun.
Edanur ULUSOY
İ.H.L. 11.Sınıf
(Mektup Dalında Birinci)
