Yediğimiz tostun içindeki kaşar miktarından torunlarımıza bırakacağımız eğitim sistemine kadar her şeyin arkasındaki siyasetle ilgilenmemek fazla duyarsızlık gibi değil mi sizce de?

7'den 77'ye vatanseverliğimiz kuşku götürmez. Sevgimiz için gösterdiğimiz emek ise biraz kafa karıştırabilir.

Sağcımız da solcumuz da ateistimiz de müslümanımız da yıllarca hep aynı sese kulak verdiler: "Bastığın yeri toprak diyerek geçme tanı".

Her birimizin tek tek sorumluluğu var üzerinde biten her şeye kanlarımızın karıştığı bu topraklara karşı.

Mesela aslında büyük bir vebalken bile bir oydan ne olacak ki diyip hiç gündem takip etmeden, köşe yazısı karıştırmadan, olayların ve kişilerin arka planını araştırmadan sandığa giden insanlar kuru kuru sevmiş olmadılar mı?

Hiçbir taşın altına eline koymayan, oy vermeyi bile koy verenler ya da vereceği oya karar vermek için instagramda gördüğü paylaşımlarla yetinenler fazlaca apolitik değil miydi?

Atatürkçüyüm diyenlerin kaçı Atatürk'ü yeterince araştırmış? Müslümanım diyenler kandil mesajı okuduğu kadar Kuran'ın mealini, peygamberinin hayatını da yeterince okumuş mu? Tuğrayı arabalarının arkasına yapıştıranlar Türk tarihinden ne kadar haberdar?

Ayrıca illa birini seçmek zorunda gibi niye hissediyor insanlar? Hem müslüman hem Türk hem Atatürkçü olunamıyor mu ki?

"Ezan dinmesin, bayrak inmesin" diyerek tek bir kimlik içinde toplanmamış mı zamanında hepsi?

Tamam pandalar sevimli hayvanlar ben de seviyorum. Aslında kocaman ve vahşiler ama korkutmazlar da kimseyi.

Bu yavaş hayvanlar bütün gün tembel tembel yan gelip uyurlar. Fakat iş başa düştü mü bir tehlike anında öyle hızlı ve çevik olurlar ki aslında ne kadar güçlü olduklarını hatırlamak zorunda kalırsınız.

Biz de millet olarak son dakikacıyız bence pandalar gibi. Vatan kurtarmayı bile son geceye bırakmadık mı finaller gibi...En uyuyanlarımız bile hızlı ve çevik bir şekilde kalkıp atmadı mı kendini bir yaz gecesi ateşe. Peki ya uyuyakalsaydık o gece!

Oysa ki bizim milli sembolümüz kimine göre kurt kimine göre at değil miydi? Gece bütün orman korkup cesaret edememeliydi bize saldırmaya. Ya da dört nala varmalı değil miydik çoktan muasır medeniyetler seviyesine...

Okumaktan, araştırmaktan, bir şeyleri umursayıp vakit ayırmaktan, bir dava uğrunda çalışmaktan çabuk sıkılıyoruz. Vatan için canımızı veriririz diyoruz ama zamanımızı bile veremiyoruz.

İlla son geceye mi bırakacağız yine vatan kurtarmayı. 15 Temmuz kahramanlarımız bize özümüzü kaybetmediğimizi yeterince göstermedi mi?

Hem bu coğrafyada pandalar pek yaşamaz ki. Biz Türk'üz. Tekrar atımızın sırtını okşayıp ufka şahlanmanın vakti gelmedi mi?

TUĞBA ÇAM