Güneş kırılırken
Yıldızlar ufalanırken
Dağılan bendim, hesapsızca gidişinde
Balkonunda bıraktığın iz
Karanlık gecelerde ışıklar saçıyor!
Şimdi gözlerine, hangi yabancı yüzler bakıyor?
Kısık sesin ulaşmıyor ki duymalarıma
Hüzünlerimi kalbimde tutuyorum
Senden sonra, hep yükseklerden düşüyorum
Sensizlikle, yıllardır baharda bile üşüyorum
Ey gönül duvarlarıma küller bırakan vefasız!
Yokluğundan beri usulcagözyaşı döküyorum
Ya senin olurum ya da kara toprağın diyen
Hayallerime, hayat veren sesine ne oldu?
Günler doğdu, zaman aktı, güneş battı
Kimler,Gül kokan sesine hüzün bıraktı?
Yetim çiçekler misali sararıp soldun
Gurbette bir garip, kısık ses oldun
Haykırmak istiyorsun biliyorum
Bir yıldız tepesinde kalbini çağıran kim?
Kime dalıyor yeşil gözlerin?
Düşlerinde ki ben,oysa tanımadığın ten
Bir zamanlar sevdiğin, ben değilmiyim ben?
Şafağı ellerinle tutabilirmisin?
Yağmurla sözlerini yıkayabilir misin?
Gökyüzünü bana gönderebilir misin?
Ey sevgili! Toprak yüzüne değsin
Bil ki! Benim tek sevdiğim sensin
Geceleri parçalayıp, gündüze vurdum
Yıllardır görebilmek için çırpındım durdum
Nefesime hiç ses olmadın ya
Artık seni sevmekten gerçekten yoruldum
Ey kısık sesli sevdiğim!
Yine efkarlandı yüreğim
Hep mutlu olman tek dileğim!
Baharı kırık kalbime sararken
Her daim huzurla yaşaman isteğim!
Biz seni asla unutmadık
İsmini anmadığımız bir duaya el açmadık!
Sayende sevmeyi öğrendik
Hem de tıpkı elif gibi dimdik
Sevginle problemlere direndik
Uzaklarda kısık sesinle ümit oldun
Sevdaya çıkan en kıymetli yoldun
Anladım ki gerçek Sevgi Sen değilsin
Allah aşkına giden yolda sadece bir vesilesin
Hakkını ödeyemem elbette
Ya Nasip! Belki kavuşuruz cennette!
