Bir Anneden doğduktan sonra başlıyor asıl doğmak yolculuğu.
Bedenin zuhura gelmesi ve şahid olunması,mana yönündende insan olduğunun şehadeti ayrı bir baha ve kıymet ifade ediyor insan olanlar için.
Yeni doğmuş bir bebeğin kendi kendine şehadeti için dahi bir idrak oluşumu gerekiyor.bu da zaman alıyor.Kendini ten ve beden kabul edebilmesi için bir ikilik,ikiliğin kendinden kendine olan tecellisi ve zuhuru ile bir idrak vucud buluyor.Mevcudatın vucud teşkil ettiğinin beyanatı insan üzerinden ise anlamlı.yoksa; "güzelliğin on para etmez bu BEN deki aşk olmasa"
Ben; kadim zamir,sebeb-i hilkat,muhabbet bahanesi,meyl'i zuhurun en şirin ve en görkemli muhatabı.
Her aleme doğan dağılmış kimliğinin peşinde sanki.
Yaz güneşinde bir haykırış; Harareti hisseden SENsin !bir salkım söğüt seslenir; gölgelenen SENsin! yağan yağmur yine çığlıkta; ıslanan SENsin! açıkınca bağırsak dahi dile gelir; acıkan SENsin! İla nihaye...
Eskilerin yasakladığı BEN demeyi,kainat tam zıddı bir şekilde kanırta kanırta hazm ettiriyor bizlere.BEN demeyene BEN yasaklanmaz zat'en
Tanımla kendini! diye cebren bizi bize perdeleyen doğduğumuz bu alemden,kendimizi tanımaya yücelmek kendimizden çıkmakla mümkün.kendini tanımlamaktan kendini tanımaya! Üstadın deyimiyle;
"Yum gözünü, kalbine her an yokluğu üfür !
Kendinden geçmek iman, kendinde olmak küfür."
Eşyada açılan gözlerimiz ile baktığımız Eşyaya göz yummak,hakikate bir göz açmak.
Eşyanın SEN bu sun! nispetinden sıyrılıp ilk saflığa ulaşacak şiddette kendinden geçmek ise kendini bulmak!
İman ve küfür beynini birleyip bütünleyenlerin gözüne diken batsa gülzarı kalbiyle bulur.zira;
"Görürsün bir gül açılsa
Yanında har olur peyda"
Kendinden geçenler,kendinden geçirmeye selahiyet kazananlardır.ilim bahrinde Nuh tufanını çıkaracak,idrak aleminde kıyamet koparacakların bakışında kendini bulmak,kainat çapınca bir insan tanımı,varlık ve yokluğu aşan bir hakikat şuurunu salık verir.
Fiiller aleminin tanımladığı bir kimlik,duygu,düşünce kısacası nitelik aleminin oyuncağı olmuş bir kişilik,var zannedilen suretler,şekiller aleminin dayattığı nisbet ve izafetlerin yamadığı bir Benlik seni senden uzak kılar. Seni sana yabancı eder.hele ki kendine özlem duymuş ve özlemişsen cehennem sana yaklaştırılmaz.zira,sana senden yakındır.
Var git emaneti sahibine tevdi et.sen emanete sahip olmayla değil sahip çıkmayla ve şehadet ile nitelendirildin.
Var'ı vermeden Yar'ı bulamazsın
VAV(?) YE(?) den evvel gelir.
Muhabbetle...
