Çıra; çam ağacı gibi reçineli ağaçların yağlı ve çabuk yanmaya elverişli bölümleri diyebiliriz.
Küçük küçük kesilerek hazırlanır, tutuşturma ve geçmişte aydınlatma aracı olarak kullanılmıştır.
Reçineli olduğu için odun ve kömürden daha fazla yanıcıdır. Daha az yanıcı odun ve kömürü tutuşturmak amacıyla kullanılır.
Ocak ve sobalarda, piknikte, arazide, avcı ve balıkçıların yanı başlarında, arazide, kısaca odun ve kömürle ateş yakma ihtiyacı duyulan her yerde işinizi çok kolaylaştıran bir nesnedir.
"Komşu komşunun çırasına muhtaçtır" atasözündeki gibi birçok atasözü ve deyimde de dilimizdeki yerini almıştır.
Genel de seyyar yapılan bir meslektir.
İnegöl'de Perşembe günleri köylü pazarında kesilmiş küçük parçalar halinde çıra satan köylüler olurdu.
Orman işletmesince kesimi yapılan çam ağaçlarının köklerini değerlendirerek çıracılığı sürdüren orman köylüleri olurdu.
Odun-kömür satıcılarında, mangal kömürü satılan yerlerde de bulundurulurdu.
İlçemiz önemli bir kereste işleme merkezi olduğu için İnegöllüler olarak çam kereste işleyen bıçkılardan temin ederdik.
Günümüzde kullanımı oldukça azaldığı için az rastlanan bir meslektir.
