Bazı kavramlar vardır birbirine benzer gibi görünür ancak aralarında dağlar kadar fark vardır.Örneğin,cimrilik ile tasarruf kavramları gibi veya cömertlik ile israf gibi.

Yüce Dinimiz İslam,israfın tanımını yapmış ve bu konuda bize yol göstermiştir.Kaynak kitaplarımızda cömertlik,cimrilik ve israf ile ilgili şöyle ölçüler konmuştur:" Dinin, adetlerin ve insanlığın gerekli kıldığı yerlere gerekli gördüğü ölçüde harcamak cömertlik, bu ölçülerin altına düşmek cimrilik, bunların üstünde harcamada bulunmak ise israftır."

Hayat kitabımız olan Kur'an'ı Kerim de israf kavramının dört farklı alanda kullanıldığı görülmektedir:

1- Bazı ayetlerde "israf" kelimesi, şirk, küfür ve zulüm anlamlarında kullanılmıştır:

"Hakikaten siz kadınları bırakıp, şehvetle erkeklere yaklaşıyorsunuz. Hayır, siz haddi aşan (müsrif) bir toplumsunuz." (A'raf,81).

"Firavun ve ileri gelenlerinin kötülük yapmaları korkusu ile kavminin küçük bir bölümünden başkası Musa'ya iman etmedi. Çünkü Firavun, o yerde zorba bir kişi idi. O, gerçekten (müsrif) aşırı gidenlerdendi." (Yunus,83).

2-Bazı ayetlerde "israf", bir kimsenin isyankarlığa saparak günaha girmek suretiyle kendisine kötülük etmesi anlamına gelmektedir:"

-"De ki: "Ey kendilerinin aleyhine aşırı giden (israf eden) kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir."(Zümer,53).

3-"İsraf",bazı ayetlerde, helal kılınmış güzel nimetlerin haram sayılması anlamında kullanılmıştır:

"De ki: "Rabbim ancak, açık ve gizli çirkin işleri, günahı, haksız saldırıyı, hakkında hiçbir delil indirmediği herhangi bir şeyi Allah'a ortak koşmanızı ve Allah'a karşı bilmediğiniz şeyleri söylemenizi haram kılmıştır"(A'raf,33).

4-Bazı ayetlerde de mal ve imkanları gereksiz yere harcamasını ifade etmektedir.Bizim en çok üzerinde durduğumuz israf çeşididir.Kur'an'da ne çok cimri ne de israfçı olmamamız tavsiye ediliyor ve ikisi arasında dengeli bir yol izlememiz gerektiği emredilmektedir:

-"Onlar, harcadıklarında ne israf ne de cimrilik edenlerdir. Onların harcamaları, bu ikisi arası dengeli bir harcamadır"(Furkan,67).

-"Çünkü saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridir. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankörlük etmiştir" (İsra,27).

-"Eli sıkı olma, büsbütün eli açık da olma. Sonra kınanır ve çaresiz kalırsın"(İsra,29).

Dünyada ki mal ,mülk Rabbimizin bizlere vermiş olduğu nimetlerdir.Ancak bunların hesabı bizden sorulacaktır:"Nihayet o gün size verilen nimetlerden hesaba çekileceksiniz"(Tekasür,8).Dünya nimetleri içerisinde şüphesiz ki en önemlileri su ve ekmektir.Özellikle çevremize bir bakın suyu ne kadar bilinçsizce israf ediyoruz:

-Traş olurken ,diş fırçalarken, abdest aldığımızda ayağımızdaki çorapları çıkartıp giyerken musluğun açık kalması ve suyun boşa akması içimizi yakıyor,

-İhtiyaçtan fazla alınan ekmekler.Dünün ekmeğine bayat deme lüksümüz ve çöpe giden onlarca,yüzlerce ekmek parçaları,

-Evlerimizde dolaplarda,bazaların altında açılmamış paketler,çatal kaşık takımları..

-Bindiğimiz arabaların,oturduğumuz evlerin,giydiğimiz elbiselerin markası için verdiğimiz paralar...

Acaba bütün bu harcamalarımız gerçekten ihtiyaç mı yoksa kendi aramızda çaktırmadan hava atmalardan kaynaklanan ihtiraslar mı?

Unutmayın:Biz bu çevreyi ve nimetleri babalarımızdan miras almadık.Çocuklarımızdan ve torunlarımızdan ödünç aldık.Onlara da yiyip içecek kadar ekmek ,su ve diğer nimetleri bırakmamız onların bizim üzerimizdeki en büyük haklarındandır.