İnegölspor, ligi geçtiğimiz hafta kafasında bitirmiş. Bunu özellikle Eyüp maçının ilk 25-30 dakikasında gördük.
Ligde kalmanın rahatlığı ve kalan maçların bir manada gazozuna olması nedeniyle maçın başında Eyüpspor'a 2-3 pozisyon verdiler.
Bu pozisyonların ikisi hemen hemen aynı tarz gol oldu. Cem, 20.dakikada maçı bitirdi adeta.
Bu 2 gol İnegölspor'u biraz silkeledi. Rakip alana gitmesi gerektiğini ve bunun futbolun doğasında var olduğunu kavradı.
Raf'in golü ile skoru 2-1'e getirdik ama iki takımın da rahat olması nedeniyle kora kor bir mücadeleden ziyade bir dostluk turnuvası maçı hakimdi sahaya.
İkinci yarı başında yine savunma konsantrasyonu eksikliğiyle kötü bir gol daha yedik. Bu maça takım olarak motive olmada sıkıntı yaşadığımızı söyleyebilirim. Açıkçası bunu da normal karşılıyorum.
3-2'ye getiren penaltı golü sonrası sahada gerçek bir İnegölspor vardı. Rakip alanda pozisyon üreten fakat bu pozisyonları cömertçe harcayan bir İnegölspor...
Son yarım saatteki İnegölspor'dan keyif aldığımızı söyleyebilirim. Fakat son vuruşlardaki beceriksizliğimiz nedeniyle maçtan puan alma şansımız olmadı.
Ligde iddianız olmadığı maçlara motive olmanız ve sahadaki mücadeleniz asla beklenen düzeyde olmuyor.
Bunu Cuma günü de apaçık gördük. Her şeye rağmen ligde kalmanın buruk bir mutluluğu var. Keşke şampiyonluğu yada Play-Off'u garantilemenin bir mutluluğunu yaşıyor olsaydık.
Bu arada unutmadan Bodrum'u 2.lige çıkartan değerli hocam Necati Erkmen'i de tebrik etmeden bitirmeyim yazımı. Çok önemli bir başarıya imza attı.
Ben ümit ediyorum ki bir gün İnegölspor'un başında onun gibi hırslı istekli bir isim tekrar olacaktır. Kendi kurduğu takımla başarıya ulaşacaktır.
