Küçücüktün, ancak tüyden ağırdın
Ne savunmasızdı hallerin Eylül.
Anne mi, baba mı, nasıl bağırdın?
Korkudan sustu mu dillerin Eylül.
Belki amca dedin belki de abi
Aklına bile hiç gelmedi tabi
Oy günahsız yavru, oy masum sabi
Bağlanıp kaldı mı kolların Eylül.
Yaşadığın telaş, korku ayandı
Dağlar taşlar bile acınla yandı
O minicik kalbin nasıl dayandı?
Nasıl karşı koydu ellerin Eylül.
Ne yazık ki kara haber alındı
Ne yazık milletçe aciz kalındı
Hayatın elinden böyle çalındı
Soldu yaşanacak yılların Eylül.
Kimse anlamadı gözden kayboldun
Caniler katiller elinde soldun
Dünya cehennemdi sen melek oldun.
Cennetedir artık yolların Eylül.
HASAN HÜSEYİN YILMAZ
01.07.2018
