Dün kaleme aldığım ?Yapılar Değil, Beyinler Önemli? başlıklı yazımla ilgili gün içinde birçok kişi arayarak konuyla ilgili düşüncelerini ilettiler?
Bu kişilerden bir tanesi de söz konusu kurumda görev yapan öğretmenlerimizden birisiydi?
Yazımda eleştirdiğim konularda çok haklı olduğumu söyledi?
Ama yazıdan öğretmen arkadaşlar olarak alındıkları kısımların olduğunu da sözlerine ekledi?
Bende yazımın kişileri ve kurumları hedef alan bir yazı olmadığını, özelden genele giden bir yapıda olduğunu ifade ederek, alınması gereken kişilerin öğretmenlerin değil, idarecilerin olduğunu söyledim?
Ben bu satırları birilerini övmek veya germek için kaleme almıyorum?
Yanlış gördüğüm konuları kamuoyunun gündemine taşımak ve tartışılmasına, sorgulanmasına önayak olmak için yazıyorum?
Öğretmenlerimizi kırmak istemem, onların bu ülkenin geleceğini oluşturan nesilleri yetiştirmek gibi ulvi bir görevi yerine getiriyorlar?
Hangi şartlarda çalıştıklarını, çektikleri sıkıntıları da gayet iyi biliyorum?
Tespit ettiğim ve köşemde yazdığım eleştirilerde beni haklı bulan öğretmenimize bende bir sordum?
Bu eksikliklerin farkındasınız, peki bugüne kadar siz ne yaptınız?
İşin asıl püf noktası burası?
Eğer yanlış bir olay karşısında suskunluğumuzu sürdürür, görmezden gelirsek gün gelir bu yanlıştan dolayı (hiç hak etmesek de) ağır eleştirilere maruz kalabiliriz?
Ben yazımın eleştiri dozunun yerinde olduğuna inanıyorum?
Dünkü yazımdaki bir bölümü yeniden vermek yerinde olacaktır sanırım; Yapılar ne kadar sağlam olursa olsun, iç donanım ne kadar kaliteli olursa olsun, eğer o kurumu yönetecek geniş ufka sahip, değişime ve gelişime ayak uyduracak beyinler ve ekipler yoksa o kurumun 5 paralık değeri yok?
Bunu sadece eğitim kurumları için söylemiyorum veya kamu kurumları için?
Özel kurum ve kuruluşlar içinde bu söylem geçerlidir?
Evet, eleştirilmek ben dâhil kimsenin hoşuna giden bir mevzu değildir?
İnsan eleştirildiği zaman refleks olarak kendisini savunmaya geçmektedir?
Ama eleştiriler eğer yapıcıysa dikkate alınması gerekir diye düşünüyorum?
