Kara bir bürüyüşle eziliyor içim
Ne zamandır?
Gecelerimde ışıksızım sensiz!
Nisan yağmurları yağarken
Eksik gönlümün baharı
Sensin yüreğimin ayarı!
Üzerime sinmiş hasretin
Hep gözümün içinde
Ay misali, parlayan suretin!
Hava serin, Şehir suskun
Gidişinle yetim bıraktığın
Boynu bükük sokağından
Bana kalan ağır bir hüzün!
Her geçişimde karşımda
Balkonundan bakan
Gül kokan, masum yüzün!
Bir kez daha görürmüyüm acaba?
Gelecekte birgün!
Neden sönmüyor içimdeki bu ateş?
Bilseydim sevmezdim
Nedir bu yük?
Oldum bende, bir garip çilekeş!
Sonsuzluğa usulca yürürken
Zaman keskin bir kılıç
Sensizlikle günler geçerken
Neden ihanet ettin ki?
Hiç pişmanlık duymaz mısın?
Vicdan değilmidir en büyük yargıç?
Ak beyaz bir dizilişle duruyor içim
Yanlış yapan ben olmadım
Aklım fikrim ve vicdanım
Çok şükür, kalben rahatım!
Duruyum, saf ve temiz
Sensin kalbimdeki en güzel iz!
Yüreğimde ki en tatlı sır ve giz!
Her baharben sendeyim
Çiçeklerle ruhumu bezemekteyim
Yağmurlarla senli düşlerdeyim!
Kaderime teslim olmuşum
Mutluluğun için her daim
Beyaz dualar etmekteyim!
