Deydinler Köyü, İnegöl'ün güney doğusunda yer almaktadır. Şehir merkezine uzaklığı 5 kilometredir.
Arazisinin büyük kısmı, ovadadır. Bir bölümü de Uludağ'ın kuzey yamaçlarında yer almaktadır.
Bu nedenle, tahrir defterlerinde görüldüğü üzere bu köy, Aşağı Diyadin ve Yukarı Diyadin/Subaşı diye ikiye ayrılmış görünmektedir.
1990yılı genel nüfus sayımına göre toplam köy nüfusu, 834 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 454'ü kadın ve 481'i erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 935 kişi olmuştur.
Deydinler Köyü, İnegöl'ün güneydoğusunda ve tam kıble cihetinde yer almıştır. Yerli köylerdendir. Kuruluşu, çok eski yıllara dayanır.
Domaniç, Mızal ve Ağıllıkaya derbentlerini aşarak İnegöl'e gelen yürük yollarının birleştiği bir noktada kurulmuştur.
Çünkü Orta Köy ve Maden Köyü'nden gelen yörük yolları, Deydinler Köyü'nde kesişmektedir.
"Deydin" kelimesi, Arapça bir kelimedir. Deydene kelimesinden alınmıştır. Ara-köy anlamına gelmektedir.
Çünkü Domaniç'ten gelen yolcular, Ortaköy ve Maden köylerinden ayrıldıktan sonra İnegöl'e gelmeden evvel Deydin veya Diyadin adı verilen bu köyden geçmek mecburiyetindedirler.
Yukarıda işaret edildiği üzere kuruluşta Deydinler Köyü, iki ayrı köy olarak konuşlandırılmıştır.
Bunlardan biri, Aşağı Diyadin diğeri ise Yukarı Diyadin adını almıştır. Bir dönem için Yukarı Diyadin, isim değiştirerek Subaşı Köyü olmuştur.
Tahrir defterlerindeki kayıtlara göre bu köyde hem padişaha ait haslar, hem de timar sahiplerine verilmiş dirlikler vardır.
Derbent ve geçitler ile bağlantısı olan bu köyde de Hamamlı, Şıbalı ve Aksu köylerinde görüldüğü üzere çevre şenlendirmesi yapılmış ve çam ağacı dikilerek bir çam korusu vücuda getirilmiştir.
Ancak Deydinler Köyü'ndeki bu çam korusundan günümüze -maalesef- sadece bir kaç çam ağacı, intikal eylemiştir.
İnegöl şehir merkezine çok yakın olduğu için Deydinler Köyü, günümüzde büyük kısmı ile mücavir alan içinde kalmıştır.
Toprakları verimlidir. Her tür tarım ürünü yetiştirilebilmektedir.
RECEP AKAKUŞ HOCANIN ESERİNDEN
