Başını çevirip görmezden geldin
Çok gördün yüzüme bakmayı bile
Sanki ben yabancın sen bana eldin
Çok gördün elimi sıkmayı bile

Hani biz başkaydık bu aşk bitmezdi
Birlikte bize gün gece yetmezdi
Yiyip içtiğimiz ayrı gitmezdi
Hani bölüşürdük lokmayı bile

Umut tarlasına hayaller ektik
Yıldızlar altında evlenecektik
Çok çaba harcadık çok çile çektik
Gözyaşın unutmuş akmayı bile

Gönlüne başka bir sevgi mi buldun
Yeni bir heyecan ile mi doldun
Yoksa o yüzden mi çok görür oldun
Telefonlarıma çıkmayı bile

Parmağında taşır idin söz diye
Çıkarıp atmışsın sebep ne? Niye?
Çok gördün belli ki o gün hediye
Ettiğim yüzüğü takmayı bile

Hasan Hüseyin Yılmaz

BEN YAKSAYDIM

Duman olup dağ başında
En yücelere çıksaydım
Damla olup göz yaşında
Yanaklarından aksaydım

Gönül bahçemden, yürekten
Derip toplayıp bin renkten
Kırlarda türlü çiçekten
Saçına taçlar taksaydım

Kendimi sende bulup da
Her dem aşkınla dolup da
Yanık bir türkü olup da
Yüreğini ben yaksaydım

Onmaz derdimi ondurup
Alnına buse kondurup
Bütün zamanı dondurup
Hep gözlerine baksaydım

Seni sorup uçan kuşa
Peşinde hep koşa koşa
Seller gibi taşa taşa
Tüm engelleri yıksaydım

Hasan Hüseyin Yılmaz