Muhterem Müslümanlar!

Rahmet ve mağfiret iklimi olan üç ayların eşiğindeyiz. Bizleri bu mübarek günlere ulaştıran Cenab-ı Allah'a hamd ü senalar olsun. Alemlere rahmet olarak gönderilen Sevgili Peygamberimize salat ve selam olsun.

Recep, Şaban ve Ramazan'ı içinde barındıran üç aylar, Regaib gecesiyle başlar. Miraç ve Berat gecesiyle devam eder. Bin aydan daha hayırlı Kadir gecesiyle zirveye ulaşır. Birlik ve beraberliğimizi güçlendiren, ülfet ve muhabbetimizi artıran Ramazan bayramıyla taçlanır. Üç aylar, hasretle yolunu gözlediğimiz, gönül hanemize konuk ettiğimiz kutlu misafirimizdir. Allah Resulü (s.a.s), üç ayları karşılarken şöyle dua etmiştir: "Allah'ım! Recep ve Şaban aylarını hakkımızda mübarek eyle, bizi Ramazan ayına ulaştır."[i]

Üç aylar, ilahi rahmetin oluk oluk aktığı, manevi huzur ve sükunun gönüllere indiği kıymetli bir zaman dilimidir. Bizler bu mübarek vakitlerde ömrümüzün muhasebesini yapar, yaratılış gayemizi yeniden idrak ederiz. Kulluk ve ibadete, hayır ve hasenata, iyilik ve güzelliklere her zamankinden daha fazla yönelir, gönül dünyamızı imar ederiz. Hayatın karmaşası içinde ihmal ettiğimiz görev ve sorumluluklarımızı hatırlarız.

Değerli Müslümanlar!

Önümüzdeki hafta Perşembe gününü Cuma'ya bağlayan gece feyz ve bereketle dolu Regaib gecesidir. Regaib, özlenen, rağbet edilen ve değer verilen demektir. Regaib gecesi, üç ayların müjdecisi, Kur'an ayı Ramazan'ın habercisidir. Bu gece, akıp giden hayatımızda asıl kazancın, Cenab-ı Hakk'a yönelmek, kulluk sözümüzü tutmak olduğunu bize hatırlatır.

Yüce Rabbimiz, hutbemin başında okuduğum ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır: "Ey iman edenler! Allah'a itaatsizlikten sakının. Herkes yarın için ne hazırladığına baksın! Evet, Allah'a itaatsizlikten sakının; şüphesiz Allah yapıp ettiklerinizin tamamından haberdardır."[ii] Bu ilahi hitaba uygun olarak her mümin, rahmet ve mağfiretle dolu üç aylarda daha fazla iyilik yapmaya vesile aramalıdır. İyiliğin yolları pek çoktur. Bazen yolunu şaşıran birine yol göstermektir iyilik. Bazen insanlara eziyet veren bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Bazen de


[i] Taberani, el-Mu'cemü'l-evsat, IV, 189; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 259.

[ii] Haşr, 59/18.