Ne isyan edersin, sen misin sanki ?
Umudu elinden alınan benim
Aklıma gelişin öyle bir an ki
Uykusu gözünden çalınan benim.
Ben yandım sönmeyi bilmez köz ile
Ben baktım yüzüne mecnun göz ile
Düşmana söylenmez acı söz ile
Ciğeri sökülüp dilinen benim.
Halimi sordun mu gelip geçenden
Kapımı yoklayıp bir çay içenden
Ayrık otu gibi gönül bahçenden
Hoyratça kökünden yolunan benim
Gelemem ardından olmasın kaygın
Anladım yok imiş sevgime saygın
Gözünde hayalin yerlerde baygın
Yıkılıp düşmüşken bulunan benim.
Gayretim boşuna, çabam nafile
Gizlemez taktığım maskeler bile
Çınlatsam etrafı kahkaham ile
Kederi yüzünden bilinen benim.
Hasan Hüseyin YILMAZ
