Karşında yıldızlar hizaya durur,
Gözlerin efsunlu baktığı zaman.
Mehtap ki kendini yerlere vurur,
Mah yüzün geceye aktığı zaman.
Cemalin zamansız şafak söktürür
Goncaya dalında boyun büktürür
Gülüşün güllere yaprak döktürür
Yanakta gamzeler çıktığı zaman.
Saçların omzuna dökülür tel tel
Kirpik mi kaş mı o mübarek dantel
O nasıl bir endam o nasıl bir bel,
Kopacak kemerle sıktığı zaman.
Her anı aşkınla ördüğüm olur
Nereye baktıysam gördüğüm olur
İçimde arzular kördüğüm olur
Bakışın tetiği çektiği zaman.
Ayrılık korkusu ruhuma siner
Başımdan aşağı bir sızı iner
Yıkılır bu beden enkaza döner
Nazlı yar Hasan'dan bıktığı zaman.
