Üstüm başım gaflet kırıkları
Acizim, içimde uçuşan kırlangıç kuşları
Ruhumda kar, boran fırtına
Göğsümde nefis, kurulmuş tahtına
Geçmişim baştan aşağı zarar
Müjdeli mevsim değilmidir bahar?
Önce kalbime
Sonra bedenime
En sonda ruhuma
Düşecek kutlu cemreler var
Ey yırtık elbiseler giyen aklım!
Tövbe, gözyaşı değilmidir doğru karar
Diril
İrkil
Kalk ayağa
Dünya bel bağlanılacak bir yer değil
O halde ağla, kalbini sadece Allah'a bağla
Bak, öyle diyor büyükler
Din, ümit ve korku
Teslim olan mümine, yakışan bu
Ey günaha bulanmış içim!
Şimdi güneşin ellerinden tutabilirsin
Şafakta gözyaşı dökebilirsin
Yüzünü yaradana döndürebilirsin
Ağla gönül gözüm, ağla
Kıvırcık kirpiklerini aşkla dağla
Kalbini dünyadan çöz, ahirete bağla!
