Çanakkale Kara Muharebelerinin başladığı gün olan 25 Nisan 1915 sabahı, 19. Tümen Komutanı Yarbay Mustafa Kemal, kendisine bu yönde bir emir gelmemiş olmasına rağmen düşman çıkartmasını haber alır almaz yanına 57. Alay'ı ve bir dağ bataryasını alarak, kişisel inisiyatifiyle stratejik açıdan önemli olan Conkbayırı'na doğru hareket etti. 57. Alayın Conkbayırı'na hareket eden 3 taburu ve bir dağ bataryasını oluşturan 3.600 subay ve asker, Conkbayırı'na varıldığı anda bizzat Yarbay Mustafa Kemal'in emriyle, kendisinden yaklaşık 2-3 kat daha büyük olan Anzak birliklerine karşı taarruza geçerek, sabah 4:30'dan beri düşmanla çatışma halinde bulunan Yarbay Mehmet Şefik Bey komutasındaki 27. Alay'ın yardımına yetişmiş oldu. 25 Nisan-3 Mayıs tarihleri arasındaki Arıburnu Muharebeleri'nde ciddi zayiat veren alay, savaş ortalarında takviye edildi. Alay, savaşın siper harbine dönüşmesiyle, Merkeztepe-Bombasırtı civarında konuşlandı ve savaş sonuna kadar bu bölgeyi başarıyla savundu. Arıburnu Muharebelerindeki başarısı nedeniyle yarbaylığa terfi ettirilen alay komutanı Hüseyin Avni Bey, 13 Ağustos 1915 Cuma günü, Ramazan Bayramı'nın ikinci gününde, Kesikdere'deki alay karargahı yakınlarına düşen bir top mermisiyle hayatını kaybetti. Yerine 24 Ağustos tarihinde 3. Tabur Komutanı Ali Hayri (Arıburun) Bey atandı....
Rahmetle Minnetle Saygıyla...
EPHEBE...
Ephebe Antik çağın henüz çok genç, reşit olmamış 18-20 yaş arası, yeni yetme erkeklerine verilen addır. Hala ailesinin himayesinde, ya da kendi ayakları üzerinde durmak için erken, ama hayata atılmak üzere eğitilmeye müsait yaşlardaki erkek çocuklar için kullanılan bir deyimdir.
Kelime anlamı basitçe eğitim çağındaki genç erkeklerin ergenlik çağına atıfta bulunsa da, asıl anlamı,onları birey ve kişilik sahibi vatandaşlar haline getirmeyi, özellikle de onları eğitmeyi amaçlayan resmi bir kurum olan ve yalnızca o yaş grubundan üyeleri barındıran "ephebeia" dan türemiştir. Henüz okullu ya da henüz çok genç demek yerine ephebe demeyi uygun görmüşler. Asıl önemlisi bu eğitimin Epehebeler için zorunlu olmasıydı. Ayrıca, küçük yaşta askeri eğitim alan ve savaşta çok genç yaşta ölenler de ephebe diye anılırdı...
Aristotales zamanında yeteneklerine göre sınıflandırılan ve üniversite düzeyinde eğitim alan Ephebiler'e de "Ephebus" adı verilirdi. Genç sporcular, genç savaşçılare, genç felsefe öğrencileri ve geleceğin senatörleri ydi Ephebuslar...
*Günümüzde bir "Ephebe" heykelinin orijinali de İstanbul Arkeoloji Müzesi"nde sergilenmektedir...
World Museums Dergisi
