Barajdan aldıkları suyu ilçeye götürdüklerini belirten kooperatif yöneticileri, devlete ait dereden su çeken çiftçiden şikayetçi oldu. Mahkeme, emsal nitelikte bir karara imza atarak davayı reddetti. Kararı davacı temyiz etti. Yargıtay, kararı bozdu. Mahkeme, ilk kararında direndi. Davalı çiftçinin eyleminin suç olduğuna dair hiç bir iddia ve delil dosyaya ileri sürülmediğine dikkat çekti. Kararda, "Davalının su aldığı iddia edilen devletin hüküm ve tasarrufunda olan bir genel su olduğu, davacı tarafça dosyaya delil olarak sunulan kooperatifin cevabında suyun verildiğinin belirtildiği ortadadır. Davalının su aldığı derenin kimsenin özel mülkiyetinde bulunmadığı, devletin hüküm ve tasarrufunda ve kamunun ortak kullanımına açık olduğu ve kamuya açık bu dereden su alma eyleminin de suç olamayacağı, davalının bu eylem nedeniyle hukuki(tazminat) sorumluluğu olabileceği ancak cezai sorumluluğu olamayacağı aşikardır. Davalı hakkında yapılmış bir suç duyurusu da olmadığı, buna göre davalının umuma açık dereden sulama amaçlı su alması eyleminin suç teşkil etmeyeceği açık olduğundan ceza zaman aşımının uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması da gereksiz olduğu ve davacının alacağının zaman aşımına uğradığı gerekçesi ile bozma ilamına direnilmiş ve bozma öncesi hüküm doğrultusunda davanın zaman aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir" denildi. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, kararı onadı. Emsâl kararla birlikte dereden sulama suyu alan çiftçiler bu eylemden ötürü yargılanmayacak.